Ομιλιες του Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου Αποστόλου Μερος 53ο
Το κριτήριο για την τελική κρίση, όπως και σε άλλη περίπτωση έχουμε τονίσει, είναι η συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στους πάσχοντες, που ο Χριστός τους ταυτίζει με τον ίδιο, δηλαδή «η φιλανθρωπία, η ευαισθησία, η αγάπη, το έλεος, η συγγνώμη. Και κάθε φορά που λέμε «ναι» στις ανάγκες των συνανθρώπων μας, τότε η συνείδησή μας βραβεύει». 694 Η ευαισθησία της συνείδησης, όπως διδάσκει ο ομιλητής, εξαρτάται από την κοινωνία του ανθρώπου με τον Χριστό: «Όσο πιο υπεύθυνο δεσμό έχουμε με τον Χριστό τόσο πιο ακέραιη διατηρείται η συνείδηση μας». 695 Και οπωσδήποτε από τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος: «Το Ἀγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας και μόνον ο άνθρωπος από όλη τη δημιουργία μπορεί κατά χάριν να το αντιληφθεί. Φωτίζει τη συνείδηση του ανθρώπου, του αποκαλύπτει την αλήθεια του ιερού Ευαγγελίου και τον καταξιώνει από εδώ και τώρα να μετέχει στις δωρεές της Βασιλείας των Ουρανών». 696 Με στόχο πάλι τον επανευαγγελισμό, ο ομιλητής οδηγεί τους ακροατές του να συνειδητοποιήσουν το νόημα που έχει το Σύμβολο της Πίστεως για τη ζωή τους και τις ποικίλες δυσκολίες της: «Όταν εμείς ομολογούμε ότι προσδοκούμε ανάστασιν νεκρών, δεν πιστεύουμε σε ένα μόνο γεγονός που θα συμβεί στη συντέλεια των αιώνων, αλλά εδώ και τώρα μέσα στη φθαρτότητα, στις πίκρες, στα βάσανα, τα ποικίλα προβλήματα και τα αδιέξοδά μας, μέσα στην ψυχοφθόρα καθημερινότητα». 697 Συγχρόνως εμμέσως τους βοηθεί να κατανοήσουν τη βίωση των εσχάτων στον παρόντα χρόνο: «δεν είναι λίγοι εκείνοι που χωρίζουν την αιώνια ζωή από την παρούσα ζωή, αν και η ζωή είναι ενιαία, εδώ ζούμε την παρούσα ζωή με προοπτική τη μέλλουσα». 698
-149-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου