ΤΟ ΣΤΑΘΕΡΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.

 Ομιλιες του Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου Αποστόλου Μερος 56ο 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

1. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ 

Σε μία εποχή που οι ρόλοι των γυναικών μέσα στην κοινωνία, ύστερα από μακροχρόνιες διεκδικήσεις στην κοινωνία μας έχουν αισθητά αλλάξει, η θέση της γυναίκας αποτελεί αντικείμενο προβληματισμού και για την Εκκλησία.721 Ο Επίσκοπος προσεγγίζει το θέμα με ειλικρίνεια στην ψυχολογική και κοινωνική του διάσταση. Με διεισδυτική διάθεση χαρακτηριστικά επισημαίνει ότι στην ανθρώπινη ιστορία «άλλοτε κυριαρχεί η πατριαρχία και άλλοτε η μητριαρχία. Άλλοτε τα συμπλέγματα μειονεξίας των γυναικών και άλλοτε τα συναισθήματα ανωτερότητας των ανδρών».722 Και με πολλή παρρησία μέσα σε μία ανδροκρατούμενη ακόμη κοινωνία τολμά να κηρύξει πως τα προβλήματα μεταξύ των φύλων οφείλονται στον ανδρικό εγωισμό, που δε σέβεται το πρόσωπο της γυναίκας: «Είναι η εγωπάθεια, που δεν αφήνει τον άνδρα να αναγνωρίζει την πνευματικότητα της γυναίκας».723 Μάλιστα τονίζοντας το χρέος που έχει ο άνδρας να ενδιαφέρεται  για τις ανάγκες του γυναικείου προσώπου, μεταφέρει τη φωνή των γυναικών, προφανώς όλων των εποχών: «μένει πάντα σταθερό το παράπονο της γυναίκας, που ο άνδρας δεν θέλει να την κατανοήσει και να την παραδεχθεί. Σπάνια σκύβει ο άνδρας να δει τις πνευματικές ευαισθησίες της γυναίκας. Και με δυσκολία υποψιάζεται ότι έχει και εκείνη αξία».724 Μέσα σε μια περίοδο που το φεμινιστικό κίνημα είχε ευρεία απήχηση σε όλους, ο επίσκοπος τολμά να ασκήσει κριτική ,να αναδείξει στη γυναικεία χειραφέτηση, που εξασφάλισε δικαιώματα για την γυναίκα, όμως αγνόησε την πνευματική της υπόσταση και την ιδιοπροσωπία της: «Στη σύγχρονη κοινωνία, ύστερα από πολλούς δικαίους αγώνες, δόθηκαν στη γυναίκα που ζει στις δυτικές κοινωνίες όλα τα δικαιώματα. Ίσως όμως αποσιωπήθηκε ένα. Να σκέφτεται ως γυναίκα. Και το δικαίωμα να χτίσει έναν κόσμο κατά τη δική της αξία. Έτσι λοιπόν η γυναίκα απελευθερώθηκε κοινωνικά και υποδουλώθηκε πνευματικά».725 Στο πλαίσιο μιας ισοτιμίας των φύλων και αμοιβαιότητας της αγάπης, ο ίδιος στρέφεται στους άνδρες και τους προτρέπει να αγαπούν και να κατανοούν τη γυναίκα:726 «Ο άνδρας ζητεί κατανόηση από τη γυναίκα, δίχως να προσπαθεί ο ίδιος να κατανοεί. Λησμονεί ότι η κατανόηση δεν είναι μονομερής. Αναπτύσσεται και στους δύο μέσα σε ατμόσφαιρα αμοιβαίας εκτίμησης και αγάπης».727

-156-