Ομιλιες του Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου Αποστόλου Μερος 57ο
Αντιδιαστέλλοντας όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους χωρίς πνευματική καλλιέργεια, υπογραμμίζει την ενότητα ανδρών και γυναικών μέσα στη ζωή της Εκκλησίας: «Στην πνευματική εμπειρία των Χριστιανών δεν συναντώνται παρόμοιες διακρίσεις. Ούτε η γυναίκα χωρίς τον άνδρα ούτε ο άνδρας χωρίς τη γυναίκα».728 Χωρίς να παραλείπει την υποτιμητική αντίληψη για τη γυναίκα, εφόσον η Εύα παράκουσε, σύμφωνα με την οποία ήταν «το ον το οποίο δεν έπρεπε να παίρνει κανείς στα σοβαρά. Και αυτό, γιατί η γυναίκα δεν έμεινε πιστή στην εντολή του Θεού. Και το χειρότερο, διότι ο Αδάμ που την πίστεψε κατρακύλισε μαζί της στο θάνατο»,729 εξαίρει την παρουσία της στην Εκκλησία: «μέσα στην καινούργια κοινωνία που εγκαινίασε ο αναστημένος μας Χριστός, μέσα στην ευχαριστιακή κοινότητα, την Εκκλησία, δεν υπάρχει διάκριση σε βάρος των γυναικών»730 . Οι μυροφόρες γυναίκες γίνονται ευαγγελίστριες κι έκτοτε κάθε πιστή γυναίκα αφυπνίζει δίνοντας τη μαρτυρία του αναστάντος Χριστού σε κάθε εποχή: «…μέσα στο ευχαριστιακό σώμα, την Εκκλησία, η γυναίκα παίρνει τη θέση της μάρτυρος. Ευαγγελίζεται το Χριστό και υποβάλλεται σε μαρτυρία για την αφοσίωσή της στον σταυρωμένο και αναστημένο Ιησού. Αφυπνίζει τις συνειδήσεις…».731 «Οι γυναίκες είναι οι πρώτες ευαγγελίστριες, οι πρώτοι απόστολοι της δόξας του σταυρωμένου και αναστημένου Χριστού».732 Μέσα από αυτήν την πνευματική προοπτική τονίζει την γυναίκα μέσα στις διάφορες κοινωνίες και όσο κι αν έχει περιφρονηθεί η δημιουργική της παρουσία στην ανθρώπινη ιστορία, το Ευαγγέλιο της δίνει τη πρώτη θέση».733 Επιπλέον δεν παραλείπει να επισημάνει ότι το έργο της κάθε ενορίας στηρίζεται επί το πλείστον στη δημιουργική παρουσία των γυναικών: «Οι ναοί μας γεμίζουν από τις πιστές γυναίκες και τα έργα των Μητροπόλεων και των ενοριών στηρίζονται κυρίως στη δική τους προθυμία, τη δική τους ευστροφία, τη δική τους ποικιλόμορφη προσφορά»734 . Ο Επίσκοπος, ακολουθώντας την πατερική παράδοση, διδάσκει πως η γυναίκα καταξιώνεται ως πρόσωπο μέσα από την συμβολή και το έργο της Παναγίας μέσα στην Θεία Οικονομία:735 «Στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και των μυροφόρων γυναικών, η γυναίκα βρίσκει την καινούργια, αποκαταστημένη και καταξιωμένη θέση της μέσα στην Εκκλησία μας…την καινούργια θέση, τους καινούργιους ρόλους και την πιο σπουδαία αποστολή: Να βιώνει και να ευαγγελίζεται την ευθύνη της σταυρωμένης αγάπης και τη δόξα της ανάστασης του Θεανθρώπου Χριστού».736 Στο πλαίσιο της ποιμαντικής του ευθύνης τονίζει την αρμονική συνύπαρξη του άνδρα και της γυναίκας μέσα στην κοινωνία στο πλαίσιο μια αληθινής ισοτιμίας, που εμπνέεται από την αγάπη και την ειρήνη που χαρίζει ο Χριστός. Ακούμε να κηρύττει πως «εκείνο που συνδέει πλέον τον άνδρα και τη γυναίκα δεν είναι μόνο το ένστικτο ούτε οι κοινωνικές συνθήκες, αλλά κυρίως και προπάντων οι σύνδεσμοι της ειρήνης και της αγάπης. Και ο άνδρας και η γυναίκα έχουν κοινή αναφορά, κοινή πίστη και κοινή εμπιστοσύνη στο θεανθρώπινο πρόσωπο του Χριστού».737 Οι σχέσεις, τέλος, των φύλων τοποθετούνται πάνω στον άξονα της αγάπης ως τη δύναμη που μπορεί να γκρεμίσει τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στον άνδρα και στη γυναίκα. Εξηγεί: «η αγάπη καταξιώνει τη γυναίκα ως πληρωτικό πρόσωπο. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με τον άνδρα. Έτσι τοποθετεί τα πράγματα η Εκκλησία μας. Η αγάπη δεν πηγάζει μήτε από την υπεροχή μήτε από την κατωτερότητα. Αντίθετα τόσο η κατωτερότητα όσο και η υπεροχή είναι καταστάσεις, που αφαιρούν την απλότητα, το απαραίτητο στοιχείο για να ‘ρθει η εμπιστοσύνη και η αγάπη».738
-158-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου