Κατά τη διδασκαλία της Εκκλησίας ο Θεός είναι αγάπη, ομοούσια και αδιαίρετη κοινωνία αγάπης τριών προσώπων, τριών υποστασεων. 813 Ο Επίσκοπος διδάσκει με πατερική ορολογία και με απλές προτάσεις μυστήριο της Αγίας Τριάδος, πάντοτε με στόχο να καταδειχτεί η αγάπη του Θεού προς τους ανθρώπους με το μυστήριο της θείας οικονομίας. Ο στόχος είναι να πληροφορηθούν ή να ανακαλέσουν τα θεμελιώδη της πίστεως, τα οποία δεν είναι πάντοτε γνωστά, παρ’΄ολον ότι στις ευχές της θείας λειτουργίας γίνεται αναφορά σε όλη τη θεολογία της Εκκλησίας. Όμως οι ευχές πα΄ντοτε δεν αναγινώσκονται εις επήκοον ούτε η γλώσσα τους είναι κατανοητή και πολλές φορές το Σύμβολο της Πίστεως που περιέχει κωδικοποιημένη την Τριαδολογία και τη Χριστολογία απαγγέλλεται μηχανικά. Διδάσκει, λοιπόν, για την Αγία Τριάδα και την περιχώρηση της αγάπης: «Τρία τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, αλλα ένας ο Θεός. Και τα τρία πρόσωπα χωρούν το ένα μέσα στο άλλο με το σύνδεσμο της ειρήνης και της αγάπης». 814 Σε άλλη ευκαιρία επανέρχεται, για να αναλύσει την Τριαδικότητα του Θεού, όπως οι πιστοί, ενδεχομένως, να την προσλαμβάνουν και από την υμνολογία της Εκκησίας: «Ο Θεός αδελφοί είναι ένας. Είναι απρόσιτος, ασύλληπτος, αδιαίρετος, άχρονος, αχώρητος. Είναι Θεός που αποκαλύπτεται στους ανθρώπους ως απεριόριστη αγάπη και φιλανθρωπία. Η αγάπη του Θεού μοιράζεται σε τρία διαφορετικά πρόσωπα, τρείς υποστάσεις. Τα τρία πρόσωπα έχουν την ίδια ουσία, αλλά διαφορετικά χαρακτηριστικά. Εμείς προσκυνούμε τον Πατέρα που είναι άναρχος, τον Υιό που είναι συνάναρχος με τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα που είναι συνάναρχο και με τον Πατέρα και με τον Υιό. Ο Θεός μας είναι τρισυπόστατος, αλλά είναι ένας». 815 Η αναφορά στον ασύλληπτο Τριαδικό Θεό και στην εμπειρία της αγάπης του καταλήγει επιγραμματικά ως εξής: «πιστεύουμε στον Τριαδικό Θεό, τη μια θεότητα με τις τρείς υποστάσεις, από την οποία το μοναδικό χαρακτηριστικό που συλλαμβάνουμε είναι η αγάπη». 816 Ο Θεός αποκαλύφτηκε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού και εμείς τον γνωρίζουμε με τη λατρεία προς τον ίδιο και την αγάπη προς τον κάθε ξεχωριστό άνθρωπο:«Οι χριστιανοί λατρεύουμε τον Θεό…είναι ο προσωπικός Θεός της αγάπης, που γίνεται τόσο πιο κοντινός σε εμάς, όσο εμείς τον ομοιάζουμε και τον ακολουθούμε στην αγαπη…τον σεβασμό σε κάθε άνθρωπο αδιακρίτως». 817 Ο αποδέκτης της αγάπης μας αποτελεί μία ξεχωριστή προσωπικότητα. Διότι, όπως παρατηρεί ο ομιλητής, ο Χριστός τους ανθρώπους «δεν τους αντιμετωπίζει σαν ένα πολτοποιημένο σύνολο οπαδών, αλλά σαν ξεχωριστές προσωπικότητες». 818 Και καταλήγει: «Ο Θεός προσφέρθηκε σε όλους τους ανθρώπους ἀνευ ὀρων και προϋποθέσεων. Εμείς αντί να προσκυνούμε έναν Θεό αγάπης, θυσίας και συμφιλίωσης, τον φανταζόμαστε κακό και εκδικητικό». 819 Το μυστήριο της θείας Οικονομίας φανερώνει ότι η αγάπη του Θεού είναι θυσιαστική. Ο ομιλητής υπενθυμίζει στο εκκλησίασμα τα στάδιά της: «Η αγάπη ξεκινά από τον Θεό, γεννήθηκε στην ταπεινή φάτνη και κορυφώθηκε στην περιφρόνηση του σταυρού και τη δόξα της αναστάσεως».820 Σε μία άλλη ευκαιρία και πάλι σχολιάζει με έμφαση την αγάπη και τη φιλανθρωπία του Θεού που πήρε ανθρώπινη σάρκα: «Δεν προσλαμβάνει ο άνθρωπος τον Θεό, αλλά ο Θεός τον άνθρωπο και γίνεται ο ίδιος άνθρωπος, γίνεται ένα με τον άνθρωπο και υφίσταται μαζι του όλα τα μαρτύρια …». 821 Διότι ο ίδιος υπέστη όλο το μαρτύριο του Σταυρού για τη σωτηρία των ανθρώπων: «Ο Χριστός είναι η αγάπη. Η απεριόριστη αγάπη που αδαπάνητα προσφέρεται στους ανθρώπους. Η σταυρωμένη αγάπη ανασύρει τους ανθρώπους από τον θάνατο και τους οδηγεί στη δόξα της αναστημένης παρουσίας του Κυρίου». 822
-175-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου