Ομιλιες του Μητροπολίτου Πολυανής και Κιλκισίου Αποστόλου Μερος 64ο(Αγαπη)

 3. Η ΑΓΑΠΗ 

Μέσα από τα κείμενα μεταφέρεται προς όλους όσοι διαβάζουν τα κηρύγματα του επισκόπου η κεντρική ιδέα του ευαγγελίους πως: «Ο Θεός είναι αγάπη. Κι όποιος ζει μέσα στην αγάπη, ζη μέσα στον Θεό και ο Θεός μέσα σε αυτόν». 804 Η αγάπη που χαρακτηρίζει τον ίδιο τον Τριαδικό Θεό, η θυσιαστική αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο και η αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό που εκδηλώνεται με την αγάπη προς τον συνάνθρωπο διαποτίζει όλο το ομιλητικό έργο που μελετήσαμε. Ο Επίσκοπος κηρύττει την αγάπη αυτή, στηριγμένος στη Γραφή και την πατερική σκέψη, με ζωντανό κι εύληπτο λόγο και πάθος, ώστε το εκκλησίασμα να αφυπνιστεί και να συνειδητοποιήσε τις διαστάσεις αυτής της αγάπης για τη ζωή του.  Το ερώτημα που θέτει στο εκκλησίασμα είναι παντοτε επίκαιρο και η απάντηση που ο ίδιος δίνει απηχεί τη διδασκαλία της Εκκλησίας και τη βιωματική εμπειρία των πιστών: «Και τί είναι ο Θεός μας αδελφοί; Είναι όλος αγάπη». 805 Συνεχίζει στηριγμένος στην πατερική αποφατική διδασκαλία σύμφωνα με την οποία ο Θεός δεν συλλαμβάνεται με τον νου, όμως ο ίδιος αποκαλύπτεται στους ανθρώπους: «Ο Θεός μας αποκαλύπτεται ως αγάπη και το μόνο που μπορούμε να συλλάβουμε από τον ακατάληπτο και απερινόητο Θεό μας είναι η αγάπη του». Σε άλλη ευκαιρία εξηγεί: «Ο Θεός είναι ένας. Είναι απρόσιτος, ασύλληπτος, αδιαίρετος, άχρονος, αχώρητος… Είναι Θεός που αποκαλύπτεται στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού …και πλεόν η αναφορά μας είναι ο Θεός του ελέους της αγάπης της φιλανθρωπίας της άκρας συγκατάβασης». 807 «Ο Θεός μας είναι αστείρευτη πηγή αγάπης και συγνώμης, που προσφέρεται και υπηρετεί δωρεάν όλους, δικαίους και αδίκους. Και εκείνους που τον αγαπούν και εκείνους που τον υβρίζουν». 808 Οι άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν το μέγεθος της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. 809 Παρ’΄όλα αυτά «η αγάπη του Χριστού για τους ανθρώπους είναι απεριόριστη και δεδομένη. Τίποτα δεν μπορεί να ελαττώσει την αγάπη του, την εμπιστοσύνη του, τις δωρεές του. Ο Θεός μας είναι απύθμενη, ατελεύτητη, απρόσμετρητη αγάπη». 810  Στις ομιλίες ακούμε επιγραμματικά τις βασικές αρχές του χριστολογικού δόγματος για τον ένσαρκο Λόγο και την αγάπη του Θεού, όπως αποκαλύφτηκε στο πρόσωπό του. Εμφανής στόχος η αποφυγή αφηρημένης θεώρησης περί αγάπης και Θεού: «Η αγάπη του Χριστού δεν είναι αφηρημένες έννοιες ή θεωρητικές αντιλήψεις. Το έλεος, η φιλανθρωπία και η αγάπη δεν είναι απρόσωπα, είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού που έγινε άνθρωπος και σαρκώνει την αγάπη, εκφράζει το άπειρο έλεος του Θεού, τον απερίγραπτο πλούτο της αγάπης του». 811 Γι αυτό ως συχνή επωδός στα κηρύγματα που μελετήσαμε απαντά η βεβαιότητα ότι «η αγάπη, η συγγνώμη και η φιλανθρωπία είναι πλέον μια πραγματικότητα με σάρκα και οστά» 812

-173-