Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ 20ou ΑΙΩΝΑ

 ΓΟΥΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ-ΕΛΙΣΑΙΟΣ 

Πτυχιούχος Θεολογίας 

Διπλωματική εργασία 

ΕΠΙΓΕΥΣΗ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ. Ο ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ 20 ΟΥ ΑΙΩΝΑ

 Επιβλέπων Καθηγητής 

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα για τον Δημήτρη Μητρόπουλο. 

Ο Δημήτρης Μητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 18 Φεβρουαρίου 1896.1 Την χρονιά 1910-1911 ξεκινάει μαθήματα στο Ωδείο Αθηνών στην προκαταρτική τάξη, 2 έως το 1919, έτος που ολοκληρώνει τις σπουδές του και παίρνει δίπλωμα σολίστ του πιάνου με άριστα παμψηφεί. 3 Μετά από σπουδές στις Βρυξέλες (1920) και το Βερολίνο (1921-1924), 4 επιστρέφει στην Ελλάδα. Το 1924 εμφανίζεται ως διευθυντής ορχήστρας στην Αθήνα ως το 1936, 5 ενώ από το 1932 αρχίζει να ανελίσσεται «ραγδαία στο διεθνές μουσικό στερέωμα». 6 Το 1938 υπογράφει συμβόλαιο με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Μιννεάπολης, 7 ξεκινώντας έτσι την καριέρα του στην Αμερική και γίνεται ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα της μουσικής στις Ηνωμένες Πολιτείες. 8 Από το 1949 συνεχίζει την καριέρα του στη Νέα Υόρκη, ως διευθυντής της Φιλαρμονικής Ορχήστρας, κάνοντας πολύ πετυχημένες εμφανίσεις ανά τον κόσμο, 9 μέχρι τη στιγμή του θανάτου του, στις 2 Νοεμβρίου 1960 στο Μιλάνο, πάνω στο πόντιουμ του Θεάτρου ‘Σκάλα’. 10 Η προσωπικότητά του μαγνητίζει το ενδιαφέρον του κόσμου, με αποτέλεσμα να γράφονται άρθρα-αφιερώματα ήδη από το 1938(11) και μάλιστα σε παναμερικάνικης εμβέλειας έντυπα. 12 Στις συνεντεύξεις, εκτός από την μουσική δεινότητα, πάντα γίνεται αναφορά σε δεδομένα στοιχεία της προσωπικότητάς του, που αφορούν την πνευματικότητά του και που ο μαέστρος, όχι μόνο δεν τα κρύβει αλλά συνεχώς τα επαναλαμβάνει. Η ορθόδοξη πίστη του, 13 η ιερατική του οικογένεια, 14 η ασκητικότητά του, 15 η επιθυμία του να γίνει μοναχός στο Άγιον Όρος, 16 οι φιλανθρωπίες του, 17 η αγάπη του για τον Φραγκίσκο της Ασσίζης, 18 είναι μόνιμο μοτίβο σε όποιο άρθρο γράφεται .

Εκτός, λοιπόν, από μεγάλη καλλιτεχνική προσωπικότητα, ήταν ένας άνθρωπος-πρότυπο πνευματικότητας, με δική του συνειδητή επιλογή και πολλή αυταπάρνηση, 19 ώστε να αποτελεί για την εποχή του ένα φαινόμενο μοναδικό. 20 Στη ζωή του, που αρχίζει από την Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα και με μια μικρή περίοδο σπουδών στο εξωτερικό, συνεχίζεται ως το 1938, και ολοκληρώνεται στην Αμερική τα τελευταία 21 χρόνια, πολλά πρόσωπα άσκησαν μεγάλη ή μικρότερη επιρροή πάνω στον μαέστρο. Αυτά τα πρόσωπα έπαιξαν μικρό ή μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση της πίστεως και της πνευματικότητας του Δημήτρη, ανάλογα με θέση τους στη ζωή του. Ακόμη, η ίδια η σχέση του μαέστρου με ορισμένα από αυτά τα πρόσωπα, αναδεικνύει στοιχεία της ποιότητας της θρησκευτικότητάς του. Οι γονείς του Δημήτρη, Ιωάννης και Αγγελική Μητροπούλου. Ο ίδιος ομολογεί ότι: «ανατράφηκα από την παιδική μου ηλικία με αρχές καθαρά δημοκρατικές και χριστιανικές, οι οποίες είναι μέσα στην καρδιά μου», 21 κάτι που πρώτοι ενστάλαξαν μέσα του ο πατέρας του Ιωάννης Μητρόπουλος και η μητέρα του Αγγελική Μητροπούλου. Οι γονείς του Δημήτρη ήταν πιστοί, ευλαβείς22 και φιλάνθρωποι, αν κρίνουμε από τις ανάλογες επιδόσεις του γιού τους στην παιδική του ηλικία, αφού «από τότε έδειχνε σπάνια για το παιδί φιλάνθρωπα αισθήματα … και πάντα βλέπουμε στην κατοπινή ζωή του, με πόση απλοχεριά μοίραζε τα πάντα». 23 Ο πατέρας του, Γιάννης, στάθηκε το παράδειγμα για να «δεί την τέχνη με θρησκευτικό τρόπο και να πεισθεί ότι η καλοσύνη έχει το δικό της αντίτιμο». 24 Ήταν άνθρωπος τίμιος, ειλικρινής, 25 και με μεγάλη αγάπη για την πατρίδα του, 26 χαρακτηριστικά που κληροδότησε στον γιό του. Ο Γιάννης, κατά μαρτυρία του ίδιου του γιού του, κόλλησε τύφο βοηθώντας τους πρόσφυγες.27 Μάλιστα, θέλοντας να δείξει πόσο πιστός και αφοσιωμένος στην Εκκλησία ήταν ο πατέρας του, ο μαέστρος τον χαρακτηρίζει ως ‘Kind and unofficial priest’«Ευγενικός και ανεπίσημος ιερέας». Ο Μητρόπουλος στοργικά καταλήγει σε μία φράση που περικλείει όλη την ποιότητα του χαρακτήρα του πατέρα του, 28 ‘My father was a good man. That is what he was’. Στο ίδιο άρθρο, ο μαέστρος αναφέρει ότι και ο ίδιος ο Ιωάννης είχε σκεφθεί την ιεροσύνη, το κυριότερο, όμως, είναι ότι: ‘encouraged his son to devote his life to holiness[ ενθάρρυνε τον γιο του να αφιερώσει τη ζωή του στην αγιότητα]'.

-11-