Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΚΡΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

 Ἐπιπρόσθετα, στόν ἐκτενή αὐτό κατάλογο ὀφείλουμε νά προσθέσουμε καί τόν νῦν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Τό  ἔργο τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου διακρίνεται γιά τόν ἱεραποστολικό του ζῆλο καί τήν πραγματική του μέριμνα μέσα ἀπό ποικίλες πρωτοβουλίες καί ἐνέργειες γιά νά διαδοθεῖ τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου ἕως τά πέρατα τῆς οἰκουμένης35. Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὡς λαϊκός καί διάκονος, διατηροῦσε ἀλληλογραφία μέ τόν ἅγιο Ἀμφιλόχιο καί δεχόταν τήν πνευματική του καθοδήγηση καί τίς ἱεραποστολικές παραινέσεις του. Ἐπίσης, ἔγινε κοινωνός τῆς ἀγωνίας τοῦ Ὁσίου Γέροντα γιά τήν ἀνάδειξη τοῦ θεολογικοῦ, ἐπιστημονικοῦ ἀλλά καί ἱεραποστολικοῦ ρόλου τῆς Ἱερᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης. Ὁ ἅγιος Ἀμφιλόχιος εἶχε διορατικά διακρίνει τά χαρίσματα τοῦ νῦν Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη. Ὅπως ἀναφέρει ὁ Μητροπολίτης Βερατίου Ἰγνάτιος, ὁ Γέροντας Ἀμφιλόχιος «ὡς ἔμπειρος πνευματικός ἰατρός, εἶχεν ἀκροασθῆ τούς ἱερούς πόθους, οἱ ὁποῖοι ἔπαλλον εἰς τήν ἁγνήν καρδίαν του (ἐνν. τοῦ τότε λαϊκοῦ καί νῦν Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου) καί μέ αἰσιοδοξίαν προέβλεψεν, ὅτι οὗτος ὡς πολύτιμος λίθος θά στολίση μίαν ἡμέραν τό ἱερόν περιδέραιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»36. 

Ἡ μέριμνα καί ἡ προτροπή γιά ἱεραποστολική ἐργασία δέν περιελάμβαναν μόνο κληρικούς καί λαϊκούς, πού ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων βαπτίστηκαν χριστιανοί. Ἡ φήμη τοῦ πατρός Ἀμφιλοχίου ὁδηγοῦσε καί νεοφώτιστους ἀπό ὅλον τόν κόσμο νά τόν ἐπισκεφτοῦν στήν Πάτμο. Ὁ Γέροντας θεωροῦσε τέτοιες συναντήσεις ὡς δῶρο Θεοῦ καί ταυτόχρονα ὡς ἱεραποστολική μαρτυρία. Γι’ αὐτό διατηροῦσε μαζί τους ἐπικοινωνία μέσῳ ἀνταλλαγῆς ἐπιστολῶν, ὅπως συνέβη μέ τόν Γάλλο νεοφώτιστο Jack touraille καί τή σύζυγό του. Μάλιστα, στίς ἐπιστολές ὁ ἅγιος Ἀμφιλόχιος ἀναφέρεται μέ ἰδιαίτερη χαρά γιά τή γνωριμία τους καί ἐκφράζει τόν θαυμασμό του γιά τή ζωή αὐταπάρνησης πού βιώνουν. Ὁ Γέροντας ἐπιδίωκε μέσα ἀπό τήν τακτική ἐπικοινωνία νά τούς στερεώσει στήν πίστη καί ταυτόχρονα νά τούς καταστήσει αὐθεντικούς μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου στόν τόπο διαμονῆς τους. Σέ μιά ἄλλη ἐπιστολή γράφει μέ χαρακτηριστικό τρόπο: «Δέν παύω νά εὔχομαι εἰς τόν Θεόν ν’ ἀποτελέσετε τήν ζύμην τοῦ ὀρθόδοξου φυράματος στήν πατρίδα σας, ἀκολουθοῦντες τό παράδειγμα τῶν πρώτων χριστιανῶν». Μέ αὐτόν τόν τρόπο ἀκολουθεῖ τήν τακτική μεγάλων ἱεραποστόλων. Ἡ ἐπιδίωξή του ἦταν οἱ νεοφώτιστοι σύντομα νά μεταβληθοῦν σέ ἱεραποστόλους∙ δηλαδή ἀπό δέκτες τοῦ Εὐαγγελικοῦ μηνύματος νά καταστοῦν ζωντανοί πομποί καί ἀναμεταδότες τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. Ὡστόσο, ὁ Ὅσιος Γέροντας διακρίνονταν γιά τόν ρεαλιστικό σχεδιασμό του καί τήν προνοητικότητά του. Βαθειά ἐπιθυμία καί διαρκής προσπάθειά του ἦταν νά δημιουργηθοῦν οἱ κατάλληλες προϋποθέσεις, ὥστε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ νά πέσει σέ γόνιμο ἔδαφος καί νά καρποφορήσει. Ἡ πρώτη του ἐνέργεια ἐπιδίωκε τή σύνδεση τῶν παραδοσιακά Ὀρθοδόξων μέ τούς νεοφώτιστους τοῦ ἴδιου τόπου. Τό ἴδιο ἔπραττε καί γιά ὅσους ἀναζητοῦσαν τήν Ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καί ἐπιθυμοῦσαν νά γίνουν κατηχούμενοι καί νά βαπτισθοῦν. Σέ μιά ἐποχή πού δέν ὑπῆρχαν οἱ σύγχρονες τεχνολογικές δυνατότητες, ὁ ἅγιος Ἀμφιλόχιος πέτυχε καί δημιούργησε ἕνα δίκτυο ἐπικοινωνίας καί ἀλληλογνωριμίας πιστῶν ἤ καί προσήλυτων. Στόχος του ὑπῆρξε ἡ ἀπό κοινοῦ στερέωση στήν πίστη καί ἡ δημιουργία μικρῶν τοπικῶν ἐκκλησιαστικῶν κοινοτήτων. Ἔτσι, θεωροῦσε ὅτι οἱ κοινότητες αὐτές θά ἀποτελέσουν πόλο ἕλξης γιά τούς ἑτερόδοξους καί ἑτερόθρησκους γηγενεῖς. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, θεωροῦσε ὅτι τό ἔργο τῆς ἱεραποστολῆς εἶναι ἔργο ὅλης τῆς Ἐκκλησίας37. Ὁ ζῆλος του γιά τόν εὐαγγελισμό τῶν ἐθνῶν ἦταν τόσο μεγάλος, ὥστε ὁ Θεός τόν ἀξίωσε πρίν τήν κοίμησή του νά δεῖ τούς πρώτους ἱεραποστολικούς καρπούς. Νεοφώτιστοι ἄνδρες καί γυναῖκες ἀπό τήν Ἀφρική καί τήν Ἀσία ἐπισκέπτονταν τήν Πάτμο καί ζητοῦσαν τήν πνευματική του καθοδήγηση. Στό μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Θεολόγου, ὅπως καί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στήν Πάτμο, φιλοξενοῦνταν τακτικά Ὀρθόδοξοι νέοι καί νέες ἀπό χῶρες τῆς Ἀνατολικῆς Ἀφρικῆς καί τῆς Ἀσίας (Κορέα), οἱ ὁποῖοι ἔρχονταν γιά νά σπουδάσουν στήν Ἑλλάδα. Ὁ Γέροντας σέ κάθε συνάντηση μαζί τους ἔνιωθε πάντα συγκινημένος καί θεωροῦσε ὅτι ἡ γνωριμία τους μέ τήν Ὀρθοδοξία ἀποτελεῖ ἀποκλειστικά δῶρο Θεοῦ38.

-463-