Το ίδιο έντυπο έγραφε το εξής σκωπτικό σχόλιο για τον αρχιεπ. Κεφαλληνίας: «Ο Σ. επίσκοπος Κεφαλληνίας κ. Κομποθέκρας παρηγορούμενος και παρήγορων τους περί αυτόν κληρικούς λέγει πολύ συχνά Αγγλιστί «Νήπτοι, σας ταράττει η κωμωδία του Σέξπηρ «Manh ato aponi notheng» (πολύς καβγάς δια τίποτα) ήτις χιλιοστήν φοράν παίζηται. Ναι, Πανσεβάσμιε Δέσποτα· αλλά αυτήν την φοράν την έπαθες, άνευ ελπίδος σωτηρίας»190 .
Μία πολύ ενδιαφέρουσα είδηση δημοσιεύει σε μονόστηλο της η συγκεκριμένη εφ. και αφορά την εμπλοκή του μητροπ. Χίου Γρηγορίου. Η εφ. γράφει τα εξής: «Εν τω φύλλω (1330) της 27 Ιουνίου του «Μινωος» των Πατρών εδημοσιεύθη ολόκληρος η επιστολή (από 29 Απριλίου 1876) του Σ. Μητροπολίτου Χίου ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ,ην επέστειλειν εις τον επί των εκκλησιαστικών υπουργόν κ. Μιλἠσιν κατ' αίτησίν του, επί του πολυκρότου ζητήματος, αν οι καταδικασθέντες υπό του Ειδικού Δικαστηρίου αρχιερείς Μεσσηνίας, Πατρών και Κεφαλληνίας, υπάγονται εις το παράπτωμα της Σιμωνίας. Ο ανωτέρω ευπαίδευτος ιεράρχης απαντά αποφατικώς»191 .
Μία καινούργια εφ. έκανε την εμφάνισή της το μήνα που το σκάνδαλο των σιμωνιακών ήταν στα χέρια της επιτροπής δικαιοσύνης της Βουλής. Η εφ. «Κόδρος» με διευθυντή και συντάκτη τον Νικόλαο Δεμαθά, στο πρώτο της φύλλο μας ενημερώνει για την πορεία της εφ. και σχολιάζει πως το συμφέρον του ελληνικού έθνους είναι η ύπαρξη πολλών πολιτικών εφ., όχι κομματικών, και ελπίζει πως οι κομματικές δεν θα ξεπερνούν σε αριθμό τα κόμματα192 . Από το δεύτερο φύλλο της η εφ. ασχολείται με το σκάνδαλο των σιμωνιακών και του μεγέθους της εκθέσεως των «επισκόπων δωροδοκιών» η οποία τυπώνεται στο Εθνικό Τυπογραφείο σε εννέα τουλάχιστον τυπογραφικά φύλλα. Στην ημερησία αυτή εφ. υπάρχει μία αναδημοσίευση ξένης εφ. η οποία αναφέρει: «Η Βόρειος Γερμανική Γενική Εφημερίς λόγον ποιούμενη περί των εν Ελλάδι πολιτικών πραγμάτων γράφει και τα εξής: «Η βουλή της Ελλάδος, αντί να ασχοληθή ησύχως και σπουδαίως περί τας εσωτερικάς βελτιώσεις, κινδυνεύει πάλι να παρασυρθή υπό του στροβίλου των κομματικών αγώνων. [...] φρονιμώτερον έργον θα έπραττεν η Βουλή εάν ησχολείτο μάλλον εις την κατεπείγουσαν διεξαγωγήν του προϋπολογισμού. Ένεκα των κομματικών διαφορών η Ελλάς, κατά την ενεστώσαν μάλιστα κρίσιμον στιγμήν, ουδένα έχει διπλωματικόν εν τη αλλοδαπή αντιπρόσωπον, συμφέρει δε εις την χώραν να ρυθμίση μάλλον την περί πρεσβειών υπόθεσιν ή να προκαλή σκηνάς, άτινες μόνον εις τα εν τω μέλλοντι νικηφόρα δύνανται να χρησιμεύσωσιν ως προηγούμενον»193 Η ίδια εφ. ενημερώνει τους αναγνώστες της πως τυπώθηκε και δόθηκε στους βουλευτές για να μελετήσουν την έκθεση της επιτροπής για τα επισκοπικά, η οποία ήταν τυπωμένη σε ένα τεύχ. 113 σελίδων,8ου σχήματος το οποίο αποτελούνταν από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος υπήρχαν οι καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας ενώ στο δεύτερο μέρος περιλαμβάνει τις περιλήψεις των κατηγοριών και τα συμπεράσματα της επιτροπής. Το ίδιο έντυπο μας ενημερώνει πως το πρώτο μέρος υπάρχουν πέντε κεφάλαια, και στο πρώτο κεφάλαιο υπάρχουν 20 γενικές μαρτυρίες, το δεύτερο περιέχει 26 μαρτυρίες που αφορούσαν ειδικά την περίπτωση της Αρχιεπισκοπής Αργολίδος, το τρίτο 7 μαρτυρίες που αφορούσαν το ζήτημα της Αρχιεπισκοπής Μεσσηνίας, το τέταρτο κεφάλαιο 5 μαρτυρίες της περίπτωσης της Αρχιεπισκοπής Πατρών και Ηλείας και το τελευταίο κεφάλαιο αφορούσε την Αρχιεπισκοπή Κεφαλληνίας και είχε 19 μαρτυρίες τις περισσότερες από όλες «διότι πολλά τα παραμαρτήσαντα επεισόδια». Το δεύτερο μέρος αποτελείται από τέσσερα κεφάλαια που το καθένα αφορά τον κάθε ένα αρχιεπ. ξεχωριστά. Η εφ. άρχισε αμέσως να δημοσιεύει το β΄ μέρος για να ενημερώσει όπως αναφέρει τους συνδρομητές της στο εσωτερικό και το εξωτερικό194 . Το β΄ μερος της εκθέσεως όπως δημοσιεύθηκε στην ίδια εφ. έχει ως εξής: «[...] Κατά δε τας προτάσεις των υποψηφίων ήλθεν ο Τερζόπουλος εις Αθήνας και κατοίκησεν εις την οικίαν του σεβασμιωτάτου αρχιεπισκόπου Φθιώτιδος Καλλινίκου Καστορχη, ου τινος διετέλεσε και διάκονος και ήτο και συμπατριώτης, και εδήλωσεν αυτώ την επιθυμίαν του να αρχιερατεύση· συστημένος δε ων παρά διαφόρων κομματαρχών του τότε υπουργού Β. Νικολοπούλου προς αυτόν, μετέβη παρ’αυτώ, τον επισκέφθη και τω εδήλωσε τον σκοπόν του, ούτος δε υπεσχέθη να τον συνδραμη αφ’ενός μεν χάριν των συστάσεων των κομματαρχών του, αφ’ετέρου δε επ’αμοιβή δέκα χιλιάδων φράγκων. Ούτως άρχεται το πρώτον στάδιον της δωροδοκίας, αφετηρίαν έχον αυτόν τον Β. Νικολόπουλον. Μετά τινας ημέρας μεταβάς εν τη οικεία του Αρχιεπισκόπου Φθιώτιδος, ένθα κατώκει ο ρηθείς Τερζόπουλος, ο Π. Οικονομόπουλος, εζήτησε τον Τερζόπουλον, και κατ’ιδίαν συνωμίλησε μετ’αυτού, αναγγείλας αυτώ κατά παραγγελίαν του υπουργού των εκκλησιαστικών, ότι δεν είναι δυνατόν να εισέλθει διά του παραθύρου, αλλά διά της θύρας· ούτος δε υπεσχέθη ότι θα ευχαριστήση και τούτον, ως και το έπραξε, διότι προσελθών κατόπιν τω Βαλασσοπούλω, έδωκε και εις αυτόν ετέρας δέκα χιλιάδας δραχμών ως αυτός ο μεσίτης Π. Οικονομόπουλος είπε τω Π. Κωνσταντινίδη· (όρα κατάθεσιν αυτού). Εκ της μυστικής όμως ομιλίας του Τερζοπούλου μετά του Οικονομοπούλου υποπτευθείς ο Καστόρχης ηρώτησε τον Τερζόπουλον, τις ούτος; ο δε απήντησεν «ευεργέτης του» τότε τω είπε: «μήπως τον μεταχειρίζεσαι ως μεσίτην, και έχεις τον σκοπόν να δώσης χρήματα διά ν’ αρχιερατεύσης;» ο δε Τερζόπουλος απήντησε: «τι έπαθον όλοι οι αρχιερείς, οίτινες έγειναν, εκτός υμών και αφού επλήρωσαν ακριβά την θέσιν των; εγώ επειδή νομίζω ότι καθιερώθη αυτή η συνήθεια θα ενεργήσω ό,τι δύναμαι, διότι και όλοι οι άλλοι συνυποψήφιοί μου τον αυτόν έχουσι σκοπόν·» ο δε Καστόρχης τω απήντησεν, ότι του λοιπού δεν αναμειγνύεται εις την υπόθεσιν ταύτην αφού ούτως έχουσι τα πράγματα. Πάντα τα ανωτέρω βεβαιοί ενόρκως ο σεβάσμιος Αρχιεπίσκοπος Φθιώτιδος Καστόρχης, προσθέτων ότι ήκουσε παρά διαφόρων, ους κατονομάζει ότι ο Καλλίνικος Τερζόπουλος εδαπάνησε διά την επιτυχίαν του περί τας 40,000 δρχ ότι ήκουσε παρά του αποβιώσαντος Αργολίδος ότι ούτος συχνά μετέβαινεν εις την οικίαν των υπουργών Νικολοπούλου και Βαλασσοπούλου, ότι και πρότερον εγνωρίζετο με τον Νικολόπουλον, και ότι εσχημάτισε πεποίθησιν ότι χρήματα εδόθησαν επί σκοπώ δωροδοκίας εις τους υπουργούς Νικολόπουλον και Βαλασσόπουλον.
Παρακατιόν ο Σ. ούτος Αρχιεπίσκοπος προσθέτει, ότι ο Αργολίδος εξωμολογείτο όλας τας πράξεις του εις τον εν τη οικία μου κατοικούντα ηγούμενον της Μονής Αγάθωνος, όστις τα ανεκοίνωσεν εις τον κ. Μανουσάκην. Ο ηγούμενος ούτος ονομάζεται Γεννάδιος Δημητριάδης εξετασθείς δε κατά παραγγελίαν της επιτροπής υπό του ανακριτού Αθ. Πρεβεδούρου εν Λαμία την 2 Νοεμβρίου ε.ε. κατέθησεν ότι ο αποβιώτας Αργολίδος τω ανακοίνωσε τα εξής· εις τον ειρηνοδίκην Αθηνών Π. Οικονομόπουλον, τον οποίον απεκάλει συχνά μεσίτην και προστάτην, προσενεχθέντα να διευκολύνη την επιτυχίαν της χειροτονίας του, ηναγκάσθη να δώση ζητηθέν παρ’ αυτού κόσμημά τι γυναικείον αξίας δραχμών 3,300, ότι δι’ αυτού εξωκειώθη με τον υπουργόν Ι. Βαλασσόπουλον, εις την οικίαν του οποίου συχνά μετέβαινε και συνεννοείτο προφορικώς και προσωπικώς· ότι εις τον υπουργόν τούτον, απαιτήσαντα ως όρον επιτυχίας του θρόνου, ηναγκάσθη να δώση δραχμάς 14,000, και ότι καθ’α τον εβεβαίωσεν ο υποψήφιος ούτος εδαπάνησε μέχρι της χειροτονίας του δραχμάς 44,000,τας οποίας είχε δανεισθή παρά διαφόρων προσώπων· μολονότι δε τον παρεκαλέσαμεν να μας δώση πλειοτέρας πληροφορίας δεν ηθέλησε να μας είπη ούτε παρά ποίων ηγόρασε το κόσμημα, ούτε και παρά ποίων εδανείσθη τας δραχμάς, ούτε εις ποία άλλα πρόσωπα διέθεσε τας υπολειπομένας δραχμάς». 195
Η εφ. για το ίδιο ζήτημα συνέχισε να δημοσιεύει και στα επόμενα φύλλα κρίσεις του ευρωπαϊκού Τύπου για την περίοδο της κυβερνήσεως Δ. Βούλγαρη, και για το ρόλο που έχει να διαδραματίσει η Ελλάδα στην περιοχή, και έπειτα η ίδια εφ. παραθέτει το υπόλοιπο τμήμα από το β΄ μέρος της έκθεσης της Βουλής για τα σιμωνιακά σε συνέχειες: « [...] Αλλά και μετά την ευκολίαν ταύτην εις την αυτήν δυσχερή οικονομικήν θέσιν ευρίσκεται ο Αρχιεπίσκοπος Αργολίδος, διότι αφ’ενός τα χρέη αυξάνουν ως εκ των τόκων, αφ’ ετέρου εκ των σκέψεων και στενοχωριών η υγεία του διατρέχει κίνδυνον· τούτο δε μαθών ο εν Πειραιεί δανειστής Α. Μέρμεγκας μεταβαίνει εις Άργος προς εντάμωσιν του Αρχιεπισκόπου και παραπονείται προς αυτόν δια την μη επιστροφήν των χρημάτων του, αλλά και προς αυτόν ο Αρχιερεύς αφού το πρώτον τω λέγει ότι έχειν να πληρώση δύω και ήμιση χιλιάδας τόκους μόνον ως εκ των χρεών του, κατόπιν κατ’ ερώτησίν του, πόθεν έβαλε τόσα χρέη, του απαντά «οι πρώην υπουργοί Βαλασσόπουλος και Νικολόπουλος μου τα επήραν και μ’ επήραν εις τον λαιμόν τους» (όρα κατάθεσιν Α. Μέρμιγκα).
Τοιαύτη εν συντόμω η αφήγησις των επί της Αρχιεπισκοπής Αργολίδος διατρεξάντων, του Αρχιεπισκόπου της οποίας ως βεβαιούσιν οι μάρτυρες Α. Μέρμιγκας, Π. Τερζόπουλος κλπ· προήθλεν ο θάνατος εκ της στενοχωρίας δια τα χρέη του, άτινα ήσαν τοσαύτα ώστε έδεησε ζων εισέτι να πωλήση τα αρχιερατικά του άμφια, την μήτραν του και πάντα τα σκεύη εις τον Π. Ξηνταράκον δυνάμει του υπ’ αριθ. 45 της 14 Οκτωβρίου ε.ε. συμβολαίου του συμβολαιογράφου Ναυπλίου Ιω. Μανουσοπούλου»196
-111-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου