Η δοκιμασία του ανθρώπου στην εκδήλωση του αυτεξούσιου ήταν αναγκαία, αφού χωρίς δοκιμασία δεν υπάρχει αρετή και χωρίς αρετή δεν υπάρχει τελείωση221 . Έτσι, στην άσκηση του αυτεξούσιου, δόθηκε κατά θεία παραχώρηση ο πειρασμός του διαβόλου. Ο άνθρωπος αμάρτησε αφού δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον διάβολο. Νόμιζε ότι χωρίς αγώνα θα γινόταν τέλειος και αθέτησε την εντολή του Θεού για τον σκοπό αυτό. Οπότε, ο άνθρωπος ζητώντας το αγαθό, βρέθηκε να πράττει το κακό. Η αμαρτία τιμωρήθηκε αφού ο άνθρωπος ως ον ηθικά ελεύθερο και από τη φύση του αγαπώντας το νόμο του Θεού και απ’ τη φύση του ζητώντας να πληρώνει τις εντολές του Θεού, δεν έπραξε σύμφωνα με τη θελησή του αλλά «παρά βούλησιν», υποτάσσοντας τη φιλόνομη θελησή του στη θέληση του διαβόλου222 .
«Οτι η πλάνη εξ’ αμελείας»
Στην ερώτηση γιατί να πλανηθεί ο πρώτος άνθρωπος, γιατί να ηττηθεί στην πρώτη δοκιμασία της ηθικής του ελευθερίας, ο Άγιος Νεκτάριος απαντάει, ότι ο άνθρωπος είχε τη δύναμη της αντίστασης, μπορούσε να υπομείνει τη δοκιμασία. Ο Θεός άλλωστε, ως δίκαιος, δεν επιτρέπει δοκιμασίες πάνω απ’ τις δυνάμεις του ανθρώπου και παραπέμπει στον Παύλο: «ἵνα ὑπὲρ δύναμιν πειρασθῆ ὁ ἄνθρωπος» (Α΄ Κορ.10, 13 και Εβρ.2, 18). Η αμέλεια, απαντάει ο Άγιος Νεκτάριος, η αμέλεια προς το καθήκον, είναι η αιτία της πλάνης. Καθήκον του ανθρώπου είναι να υψώνεται προς τον Θεό, ο νους του μόνο στον Θεό να αναφέρεται και όχι να ζητάει τις απολαύσεις της Δημιουργίας. Η προσηλωσή του όμως στα γήινα, έφερε την αμέλεια στο καθήκον του προς τον Θεό και προς τον εαυτό του. Έτσι, απομακρύνθηκε από τον Θεό, έχασε ένα μεγάλο μέρος από τη θεία δύναμη που τον ενίσχυε και έπεσε στην αμαρτία. Αν ο Αδάμ δεν είχε ήδη απομακρυνθεί από τον Θεό, δεν θα έπεφτε στην αμαρτία αφού η θεία δύναμη θα τον ενίσχυε223 .
Η αμέλεια, συνεχίζει ο Άγιος Νεκτάριος, στο να λατρεύει τον Θεό και μόνο προς Αυτόν να κοιτάει, έφερε την πτώση και την αμαρτία. Γι’ αυτό και ο Χριστός προέτρεπε τους μαθητές του «γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν», μας λέει ο Άγιος, παραπέμποντας στους Ματθ.26, 41 και Μάρκ.14, 38.
-80-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου