Επίσης η μετανοούσα πόρνη και παραπέμπει στον Λουκά 7, 37-50, τα δάκρυα του Πέτρου, παραπέμποντας στον Ματθαίο 26, 75, η μετάνοια του ληστή, παραπέμποντας στον Λουκά 23, 40-42. Τα παραπάνω, μας λέει ο Άγιος Νεκτάριος, είναι εκφραστικότατα παραδείγματα της αληθινής μετάνοιας και ταυτόχρονα της φιλανθρωπίας του Θεού. Ως παράδειγμα ψεύτικης μετάνοιας, αναφέρει τον Φαραώ, που ενώ πολλές φορές ομολόγησε και ζήτησε συγχώρεση, άλλες τόσες φορές πήγε πάλι ενάντια στη θέληση του Θεού. Αυτό γιατί η καρδιά του δεν συνετρίβη, αλλά παρέμεινε σκληρή και άκαμπτη. Η μετάνοια του, ήταν από φόβο μήπως παιδευθεί και χαθεί και όχι από συναίσθηση ότι αμάρτησε προς τον Θεό. Γι’ αυτό και έπαθε ότι άξιζε στη ψεύτικη αυτή μετάνοια.
Περί της αληθούς μετανοίας και των καρπών αυτής
Με περικοπές από τους Πατέρες της εκκλησίας συνεχίζει στην ενότητα αυτή ο Άγιος Νεκτάριος, ώστε να επιβεβαιώσει και πάλι ότι η αληθινή μετάνοια είναι αυτή που οδηγεί στη σωτηρία.
Περί της προσκλήσεως των αμαρτωλών υπό του φιλανθρώπου Θεού
Με περικοπές από την Παλαιά Διαθήκη και τους προφήτες ξεκινάει την ενότητα αυτή ο Άγιος Νεκτάριος, όπου και φαίνεται ότι ο Θεός πάντα προσκαλούσε τους αμαρτωλούς ανθρώπους σε μετάνοια. Στη συνέχεια, για τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο «ὑπῇρξεν ὁ κῇρυξ τῇς μετανοίας», παραπέμποντας στους Ματθαίο 3, 1-7, Μάρκο 1, 4-5 και Λουκά 3, 3.
Ο ίδιος ο Χριστός κήρυττε μετάνοια και άφεση αμαρτιών: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ.11, 28).
Παραθέτοντας την ερμηνεία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου στο παραπάνω ρητό, συνεχίζει με λόγια του Χριστού και πάλι: «χαρὰ ἔσται ἐν τῷ οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι ἢ ἐπὶ ἐνενήκοντα ἐννέα δικαίοις, οἵτινες οὐ χρείαν ἔχουσι μετανοίας» (Λουκ.15, 7), όπου φαίνεται η μεγάλη φιλανθρωπία του Θεού που αποκαλύπτει τα μυστήρια του ουρανού, ώστε να καταστήσει τους αμαρτωλούς πιο πρόθυμους σε μετάνοια240 . Επίσης, οι απόστολοι με το κήρυγμα τους, σκοπό είχαν να κηρυχθεί μετάνοια σε όλα τα έθνη, ξεκινώντας από την Ιερουσαλήμ και παραπέμπει στον Λουκά: «ὅτι οὕτω γέγραπται καὶ οὕτως ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀρξάμενον ἀπὸ ῾Ιερουσαλήμ» (Λουκ.24, 46-47).
Κλείνοντας την ομιλία ο Άγιος Νεκτάριος, προσκαλεί να τρέξουμε προς τον Κύριο όλοι οι «κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι» και παραπέμπει στον Ματθαίο 11, 28. Και Αυτός ,ο Κυριος, είναι πρόθυμος να χαρίσει όλες τις αμαρτίες μας, να μας εισάγει στον παράδεισο, ώστε να βρούμε ανάπαυση στις ψυχές μας. Δύο ακόμα παραπομπές υπάρχουν από τον Ματθαίο στο τελευταίο αυτό μέρος της ομιλίας: « ἄρωμεν τὸν ζυγόν αὐτοῦ, ὁ γὰρ ζυγός τοῦ Κυρίου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον αὐτοῦ ἐλαφρόν ἐστιν», από τον Ματθαίο 11, 29-30 και να σπεύσουμε όσο είναι καιρός, «όσο η θύρα της ζωής είναι ανοικτή, όσο ο νυμφίος μας προσκαλεί να εισέλθουμε στους γάμους», επίσης από τον Ματθαίο 25, 10.
-88-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου