Αυτή η πρόσκληση της Εκκλησίας υπογραμμίζει τη θεία της αποστολή να προσφέρει ανακούφιση και σωτηρία σε κάθε ψυχή που αναζητά λύση και ελπίδα255 .Η μεγάλη αποστολή της Εκκλησίας και ο θείος χαρακτήρας της υποχρεώνουν τα μέλη της να τη διατηρούν αγία, συνεχίζει ο Άγιος Νεκτάριος. Αναφέρεται ξανά στον Παύλο, επισημαίνοντας: «ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος» (Εφ. 5, 27) και ότι η Εκκλησία έχει «ἁποστολήν να ζυμώση ὅλον τὸ φύραμα» (Α΄ Κορ. 5, 6). Όσοι είναι φορτωμένοι με αμαρτίες και είναι μέλη της Εκκλησίας, βεβηλώνουν την αγιότητά της και παρακωλύουν το έργο της αποστολής της. Τα μέλη της Εκκλησίας, επισημαίνει ο Άγιος Νεκτάριος, πρέπει να είναι άγια. Παραπέμπει στον Παύλο, ο οποίος λέει: «ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόσμου εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κατενώπιον αὐτοῦ, ἐν ἀγάπῃ προορίσας ἡμᾶς εἰς υἱοθεσίαν διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς αὐτόν, κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ θελήματος αὐτοῦ, εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἐν ᾗ ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἠγαπημένῳ, ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ» (Εφ. 1, 4-6). Αυτή η αναφορά καταδεικνύει ότι η κλήση των πιστών είναι να ζουν σύμφωνα με την αγιότητα και τη χάρη του Θεού, συμβάλλοντας έτσι στην εκπλήρωση της θείας αποστολής της Εκκλησίας. Η εξάπλωση της αγιότητας στους κόλπους της Εκκλησίας είναι καθοριστική για τη σωτηρία και τη θεραπεία των ψυχών, καθώς και για την αναγκαία συμφιλίωση του ανθρώπου με τον Θεό256 . Αυτοί που αμαρτάνουν, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν μεγάλο κρίμα,αφού εκτός του ότι αντιστρατεύονται τον νόμο του Θεού, προσάπτουν ψεγάδια στην εκκλησία και ανακόπτουν το έργο της. Όταν λοιπόν δεν πορευόμαστε κατά Χριστόν, ανακόπτουμε και το έργο της εκκλησίας, γι’ αυτό ας μετανοήσουμε και ας αγιάσουμε με την άφεση των αμαρτιών, ώστε να ικανοποιήσουμε και τη θεία δικαιοσύνη257 .
Ότι ο αμαρτήσας οφείλει να ικανοποιήσει την θείαν δικαιοσύνην
Με παραπομπές κυρίως στους Πατέρες της εκκλησίας και μόνο μία στην Καινή Διαθήκη, αυτή η ενότητα. Ο άνθρωπος που έχει αμαρτήσει, αμαρτάνει προς τον Θεό και πρέπει να ικανοποιήσει τη θεία δικαιοσύνη. Αυτό είναι απαίτηση και του δικαίου αλλά και εσωτερική διάθεση του ανθρώπου που έχει αμαρτήσει, αφού το θέλημα του έσω – ανθρώπου ταυτίζεται με τον νόμο του θεού. Κάθε αμαρτία αναφέρεται προς τον Θεό και αυτό πίστευαν και οι Ιουδαίοι και οι εθνικοί και παραπέμπει στους ψαλμούς και τον Ησίοδο. Αφού αναφέρει και πάλι, ότι με την αμαρτία αμαρτάνουμε προς τον Θεό και γινόμαστε πολέμιοι του θείου νόμου, οπότε είναι ανάγκη να εξιλεωθούμε και να συνδιαλλαγούμε με τον Θεό, συνεχίζει με παραδείγματα από τους Πατέρες και την Παλαιά Διαθήκη τιμωρίας από τον Θεό για τις αμαρτίες, ενώ παραπέμπει και στον Παύλο και στην Α΄Κορ.5, 5258 . Οπότε, συμπεραίνει ο Άγιος Νεκτάριος, επείγουσα ανάγκη να σπεύσουμε προς εξιλέωση του Θεού, αφού δεν γνωρίζουμε τι θα συμβεί αύριο και με δάκρυα, με συντριβή καρδιάς και με κατάνυξη να εμφανισθούμε μπροστά στον πνευματικό εξομολογούμενοι τις αμαρτίες μας. Έτσι, να απαλλαγούμε από την κρίση του δικαστηρίου του έξω από τη γη, θα συμφιλιωθούμε με τον Θεό και θα γίνουμε μέτοχοι της αιώνιας ζωής259 . Εάν κάποιος έχει πέσει σε μεγάλες αμαρτίες, ας μην αποθαρρυνθεί και ας προσέλθει και αυτός στην εξομολόγηση και προσβλέποντας στη θεία φιλανθρωπία θα ελεηθεί.
-95-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου