Τα τουρκικά στρατεύματα με αρχηγό τον Ντελή Χουσεΐν βρίσκονται πολύ κοντά στον Χάνδακα και άρχισαν την πολιορκία το Μάιο του 1648. Αρχικά στρατοπεδεύουν στην περιοχή Γιόφυρος, αλλά για να είναι πιο ασφαλείς τα στρατεύματα μετακινήθηκαν και στρατοπέδευσαν στην περιοχή Μαραθίτης30. Καταστρέφουν τους αγωγούς ύδρευσης στο σημείο, όπου έφερναν νερό από τις πηγές της Αγίας Ειρήνης στο Χάνδακα ενώ έκαναν κάθε μέρα επιθέσεις σε συνδυασμό με ασταμάτητους βομβαρδισμούς31. Ο Χάνδακας έχει αποκλειστεί από οποιοδήποτε σημείο της στεριάς. Ωστόσο, οι Βενετοί έχουν πλήρη υπεροχή στη θάλασσα έναντι του τουρκικού στόλου και μπορούν να εφοδιάζουν την πόλη με οτιδήποτε χρειάζεται. Η κατάσταση πολιορκίας του Χάνδακα θα παραμείνει στάσιμη για 16 χρόνια από το 1650-1666. Οι βομβαρδισμοί, οι επιθέσεις και οι αντεπιθέσεις φθείρουν τους δύο αντιπάλους αλλά το φρούριο φαίνεται απόρθητο για τους Τούρκους. Η Οθωμανική αυτοκρατορία από το καλοκαίρι του 1663 έχει ανοίξει στρατιωτικό μέτωπο στην αυστροκρατούμενη Ουγγαρία, το οποίο δεν της επέτρεπε να ενισχύσει τις δυνάμεις για την πολιορκία του Χάνδακα. Παράλληλα, η Βενετία ζητά βοήθεια για να ενισχύσει την άμυνα του Χάνδακα από τους Ευρωπαίους ηγεμόνες, οι οποίοι ανταποκρίνονται. Αρχικά το 1650 η Ισπανία έστειλε σιτάρι, έδωσε 154.000 ρεάλια και 8 πολεμικές γαλέρες για την άμυνα του Χάνδακα. Λίγα χρόνια αργότερα το 1660, η Γαλλία έστειλε τον πρίγκιπα Almerigod’ Este με 4.000 άνδρες για να ενισχύσει τις βενετικές δυνάμεις στην άμυνα του νησιού 33. Ωστόσο, o αυστροτουρκικός πόλεμος τελειώνει με νίκη των αυστριακών δυνάμεων και την υπογραφή της συνθήκης του Vasvar, τον Αύγουστο του 1664 . Τα τουρκικά στρατεύματα αποδεσμεύθηκαν από τη Ευρώπη και πλέον είχαν την δυνατότητα να ενισχύσουν τα στρατεύματα που πολιορκούν τον Χάνδακα. Η Βενετία ανησύχησε για την εξέλιξη της κατάστασης και συγκέντρωσε τα απαραίτητα εφόδια και στρατιωτικές δυνάμεις για να ενισχύσει την άμυνα του Χάνδακα. Ο αρχηγός του εκστρατευτικού σώματος Chiron Fracois, Γάλλος στρατηγός, μαζί με το επικουρικό σώμα έφτασαν στην Κρήτη στις 26 Φεβρουαρίου 1666. Οι Τούρκοι ήθελαν να τελειώσει ο μακροχρόνιος και εξαντλητικός Κρητικός πόλεμος. Ο αρχιστράτηγος Χουσεΐν ανακλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και αντικαταστάθηκε από τον Μέγα Βεζίρη Αχμέτ Κιοπρουλή. Ο νέος αρχηγός των Οθωμανικών στρατευμάτων ήταν γενναίος άνδρας και εμπειροπόλεμος από το αυστροτουρκικό μέτωπο. Στις 3 Νοεμβρίου 1666 έφτασε στην Κρήτη και ανέλαβε την αρχηγία των τουρκικών στρατευμάτων36. Παράλληλα, οι Βενετοί στέλνουν στην Κρήτη τον στόλαρχο Φραντσέσκο Μοροζίνι37, ο οποίος ήταν έμπειρος και δοκιμασμένος στρατιωτικός για να υπερασπιστεί τον Χάνδακα στην τελευταία φάση του Κρητικού πολέμου. Τα τρία τελευταία χρόνια του Κρητικού πολέμου ήταν τα πιο δύσκολα. Χρησιμοποιήθηκαν τα τελειότερα όπλα της εποχής και δοκιμάστηκαν οι καλύτεροι πολεμιστές της Ευρώπης και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο πόλεμος είχε πάρει διαφορετική τροπή , είχε πλέον χαρακτήρα διεθνή και αφορούσε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο. Η δυνάμεις του Αχμέτ Κιοπρουλή ενισχύθηκαν την άνοιξη του 1667 με 64 πολεμικές γαλέρες και 40.000 πολεμιστές38. Οι βομβαρδισμοί του Χάνδακα ήταν καθημερινοί και ανελέητοι. Οι καταστροφές ήταν μεγάλες και οι κάτοικοι είχαν πανικοβληθεί. Η άμυνα του φρουρίου αντιστέκεται σθεναρά. Ο αρχιστράτηγος Μοροζίνι διευθύνει την άμυνα της πόλης συνετά και οι υπερασπιστές του φρουρίου αμύνονται με γενναιότητα. Το Νοέμβριο του 1667 ο συνταγματάρχης Ανδρέας Μπαρότσης λιποτάκτησε και προσχώρησε στις δυνάμεις του Κιοπρουλή, όπου του υπέδειξε τα ασθενή σημεία του φρουρίου39. Η προδοσία αυτή ήταν καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη της πολιορκίας του φρουρίου διότι οι Τούρκοι γνώριζαν σε ποια σημεία έπρεπε να πιέσουν. Οι δύσκολες συνθήκες και η απόγνωση ώθησαν πολλούς Βενετούς να λιποτακτήσουν, ενώ οι Τούρκοι εκμεταλλεύτηκαν αυτή την κατάσταση προσφέροντας μεγάλες αμοιβές σε όσους λιποτακτούσαν. Ωστόσο και οι Ευρωπαίοι μισθοφόροι αντιμετώπιζαν δυσκολίες, όπως η προσαρμογή τους στις κλιματολογικές συνθήκες της Κρήτης, η κακή διατροφή, οι επιδημικές ασθένειες, η μη τακτική καταβολή των μισθών αλλά και οι διαφωνίες των στρατηγών40. Οι καταστάσεις και τα γεγονότα αυτά είχαν αρνητικό αντίκτυπο στην άμυνα της πόλης.
-23-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου