Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

 2.1.3. Η στρατιωτική οργάνωση 

 Τα Οθωμανικά στρατεύματα είχαν, κυρίως, δύο τάξεις γενιτσάρων στην Κρήτη τους αυτοκρατορικούς γενίτσαρους ή Kapu-Kulu και τους ντόπιους γενίτσαρους ή γερλήδες ή YerliYeminceri54 . Οι γερλήδες προέρχονταν από τους εξισλαμισμένους Κρητικούς, τους Τουρκοκρητικούς. Ο αρχηγός τον αυτοκρατορικών γενιτσάρων είχε τον τίτλο του « Γενιτσάρ-αγασί» και των γερλήδων του «Γερλή-αγασί». 

Ο Χάνδακας είχε πέντε τάγματα ή ορτάδες αυτοκρατορικών γενιτσάρων, όπου το κάθε τάγμα είχε 5.000 άνδρες και 28 οντζάκια ή στρατόπεδα γερλήδων γενιτσάρων. Ανάλογες δυνάμεις γενιτσάρων είχαν τα Χανιά για την προστασία και τον έλεγχο της δυτικής Κρήτης. Η κατάσταση αυτή διατηρήθηκε μέχρι το 1826, όταν ο σουλτάνος Μαχμούτ αποφάσισε να διαλύσει τα γενιτσαρικά τάγματα στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Τα μεγάλα φρούρια της Κρήτης ο Χάνδακας και τα Χανιά είχαν αποθήκες όπλων και εφοδίων. Οι αρχές έδειχναν ιδιαίτερη μέριμνα για την επάρκεια τροφίμων, κυρίως παξιμαδιού και σιταριού για τις ανάγκες των στρατιωτών55.

2.1.4. Δικαιοσύνη 

 Στη Κρήτη εφαρμόστηκε το ισλαμικό δίκαιο, το οποίο στηρίζεται στον ιερό νόμο των μουσουλμάνων, το κοράνι. Το σημαντικότερο δικαστήριο, το οποίο είχε έδρα την πρωτεύουσα κάθε διαμερίσματος του νησιού ήταν το ιεροδικείο ή mehkeme56. 

Ο ιεροδίκης ή καδής είχε ευρύτατες αρμοδιότητες σε υποθέσεις αστικού, ποινικού, εμπράγματου και κληρονομικού δικαίου. Οι δικαστικές αποφάσεις για να έχουν κύρος και να εκτελεστούν ήταν απαραίτητο να καταχωρηθούν στους ιερονομικούς κώδικες. Άξιο αναφοράς είναι ότι κάθε διαταγή από οποιαδήποτε Αρχή, ακόμα και τα σουλτανικά διατάγματα αποκτούσαν κύρος και ισχύ μετά από την καταχώριση τους στους κώδικες του ιεροδικείου. Ο Ιεροδίκης ήταν ανώτατος κρατικός λειτουργός και διοριζόταν από τον ανώτατο δικαστή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας τον Σεϊχ-Ουλ-Ισλάμη. Εκτός από το ιεροδικείο στις έδρες των επαρχιών λειτουργούσαν μικρότερα δικαστήρια, τα οποία άμεσα επέλυαν και διευθετούσαν ασήμαντες διαφορές. Οι προϊστάμενοι των επαρχιακών δικαστηρίων ήταν οι Ναΐπες57.

Η διαδικασία για την απονομή δικαιοσύνης ήταν απλή και στηριζόταν στην ένορκή κατάθεση των διαδίκων και των μαρτύρων τους58. Ο όρκος είχε σημαντική θέση στη διαδικασία και ήταν αποδεκτός τόσο από τους δικαστές όσο και από τους διαδίκους. Οι Μουσουλμάνοι ορκίζονταν στο Κοράνι , οι Χριστιανοί στο Ευαγγέλιο και οι Εβραίοι στο Τεβράτ.

-27-