Οι πλειστηριασμοί γινόντουσαν στον Χάνδακα. Η Οθωμανική διοίκηση στο πρώτο φιρμάνι που έστειλε σχετικά με την διαδικασία των πλειστηριασμών ανέφερε τα άτομα που θα αναλάμβαναν να εισπράττουν τους φόρους ήταν απαραίτητο να μην εκμεταλλεύονται τους φορολογούμενους και να είναι πλούσιοι65 . Το συγκεκριμένο σύστημα δεν ωφέλησε ούτε τους φορολογούμενους , ούτε την Οθωμανική αυτοκρατορία. Οι ενοικιαστές του κάθε τόπου έγιναν στυγνοί εκμεταλλευτές του λαού με μοναδικό σκοπό το κέρδος. Συγκέντρωναν στα χέρια τους οικονομική δύναμη και έφταναν σε σημείο να μην υπακούν και να αντιμάχονται την Οθωμανική διοίκηση. Οι χριστιανοί είχαν να αντιμετωπίσουν εκτός από την καταπίεση των Τούρκων και την καταπίεση των χριστιανών αρχόντων της κάθε περιοχής όπως οι «Κετχουντάδες», οι οποίοι ήταν οι πρόεδροι των επαρχιών αλλά και οι Γραμματικοί της Πόρτας ή δραγουμάνοι οι οποίοι είχαν μεγάλες φορολογικές απαιτήσεις 66. Οι χριστιανοί για να αντιμετωπίσουν αυτές τις καταστάσεις υπέβαλλαν διαμαρτυρίες και παράπονα στις Αρχές. . Η Εκκλησία της Κρήτης είχε ιδιαίτερη φορολόγηση η οποία επιβάρυνε τους χριστιανούς. Κάθε χρόνο η Μητρόπολη της Κρήτης πλήρωνε 66.000 άσπρα στον αρχιλογιστή ή δεφτερδάρη της Κρήτης και ήταν τακτικό έσοδο για το ταμείο του νησιού67. Επίσης για το αυτοκρατορικό ταμείο έδινε 10.000 άσπρα κάθε χρόνο. Για να εισπράξει αυτά τα χρήματα επέβαλλε φόρο 12 άσπρα σε κάθε χριστιανό, ο οποίος ήταν έγγαμος και φορολογούμενος. Ο πιο σημαντικός και βαρύς φόρος ήταν ο κεφαλικός ή τζιτζιγιέ ή κατά το γνωστότερο χαράτζ, ο οποίος ήταν φόρος υποτελείας68. Με την κατάληψη της Κρήτης, οι Οθωμανοί έκαναν άμεσα πρόχειρους απογραφικούς πίνακες όπου κατέταξαν τους Κρητικούς σύμφωνα με το εισόδημά τους σε εύπορους , μεσαίους και άπορους. Ο κεφαλικός φόρος καθορίστηκε σύμφωνα με την τάξη που άνηκε ο κάθε Κρητικός. Οι κρητικοί έκαναν πολλές επαναστάσεις τα χρόνια μετά το 1821, όπου επέφεραν αλλαγές στη φορολόγησή τους και τελικά το 1878 με τη Σύμβαση της Χαλέπας καταργήθηκε ο κεφαλικός φόρος69 .
-30-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου