3.2. Ο Μύρων γεννήθηκε στο Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης, το σημερινό Ηράκλειο. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς και ο πατέρας του λεγόταν Δημήτριος. Ήταν εύμορφος στην όψη, ενώ στη ζωή του ήταν σεμνός και συνετός. Συνδύαζε την εξωτερική ομορφιά με την πνευματική. Ο νεαρός Μύρωνας ζούσε με φόβο Θεού και εργαζόταν ως ράφτης329. Ο Μύρων ήταν εγκρατής, σώφρων και «εραστής , σε υπερβολικό βαθμό, της παρθενίας και της σωφροσύνης»330. Οι Τούρκοι γείτονες ήθελαν να κάνουν παρέα με τον Μανουήλ, εκείνος όμως αποστρεφόταν την παρέα τους και συνέχιζε τη δουλειά του με ηρεμία και σοβαρότητα. Ωστόσο κάποιο στιγμή οι Τούρκοι από φθόνο τον κατηγόρησαν ότι πείραξε κάποιον νεαρό Οθωμανό, χωρίς να έχει συμβεί αυτό το γεγονός. Συγκεκριμένα ο Νικόδημος Αγιορείτης στο Νέο Μαρτυρολόγιο αναφέρει ότι «βρίσκουν ένα παιδί Τουρκόπουλο, και το πείθουν να πη, πως ο νέος Μύρων το βίασε σε αισχρή (sic) πράξη αμαρτίας»331. Με αφορμή τη συγκεκριμένη συκοφαντία τον συνέλαβαν και τον πήγαν ενώπιον του δικαστή. Ο δικαστής ρώτησε τον Μύρωνα αν ισχύει αυτό που τον κατηγορούν. Η απάντηση του Μύρωνα ήταν αρνητική. Η κατήγοροι φώναζαν ότι ήταν αληθινή η κατηγορία και έπρεπε είτε να γίνει μουσουλμάνος είτε να θανατωθεί. Ο Μύρωνας, όμως, ομολόγησε με θάρρος ότι είναι χριστιανός και δεν θα αρνηθεί την πίστη του στο Χριστό. Ήταν έτοιμος να αντέξει τα βασανιστήρια για την αγάπη του Χριστού. Ο δικαστής έδωσε εντολή να τον κλείσουν φυλακή και να τον δείρουν μέχρι την δεύτερη εξέταση. Τον υπέβαλλαν σε σκληρά βασανιστήρια και μαστιγώσεις. Στη δεύτερη εξέταση ο δικαστής προσπάθησε να πείσει τον Μύρωνα να γίνει μουσουλμάνος με χρήματα, τιμές και δώρα, αλλιώς θα πέθαινε με ατιμωτικό και φρικτό θάνατο αν δεν άλλαζε την πίστη του. Οι παριστάμενοι στο δικαστήριο προσπαθούσαν να τον πείσουν λέγοντάς του να λυπηθεί τα νιάτα του την ομορφιά του και ότι αν αλλάξει πίστη θα περάσει ζωή ευτυχισμένη και ένδοξη. Ο Μύρωνας τους είπε ότι δεν αλλάζει την πίστη του, γεννήθηκε χριστιανός και χριστιανός ήθελε να πεθάνει332. Ο δικαστής καταδίκασε τον Μύρωνα σε θάνατο με απαγχονισμό. Ο τόπος της εκτέλεσης ήταν έξω από τα τείχη της πόλης του Ηρακλείου. Στη διαδρομή μέχρι τον τόπο της εκτέλεσης ο Μύρωνας ζητούσε συγχώρεση από τους χριστιανούς που συναντούσε. Μόλις έφτασαν στον προκαθορισμένο τόπο ζήτησε από τους δήμιους να πάει να χαιρετήσει τον πατέρα του. Πήγε στον πατέρα του ζητώντας την ευχή του και τον παρακάλεσε να μην λυπάται, επειδή καταδικάστηκε άδικα. Έπειτα επέστρεψε στους δήμιους του, οι οποίοι προχώρησαν στην εκτέλεση και τον κρέμασαν στις 20 Μαρτίου 1793. Το βράδυ μετά την εκτέλεση Τούρκοι φύλαγαν το μαρτυρικό λείψανο του αγίου είδαν φως να κατεβαίνει από τον ουρανό και να το σκεπάζει. Το συγκεκριμένο γεγονός διαδόθηκε από τους Τούρκους φύλακες και οι Χριστιανοί δόξαζαν τον Θεό Αυτόν που δοξάζει τους αγίους Του. Η μνήμη του τιμάται από την Εκκλησία την ημέρα του μαρτυρικού στις 20 Μαρτίου334.
-91-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου