3-3 Η διαφορά μεταξύ της Α΄ Επιστολής και των υπόλοιπων (Β΄-Ζ΄) αποτελεί ένα αίνιγμα, διότι στο κείμενο δεν έχουμε κοινά στοιχεία μεταξύ τους, ούτε στη δομή ούτε στα θέματα, ούτε στις βιβλικές παραπομπές. Αυτό μας κάνει να διερωτηθούμε για την ενότητα των Επιστολών, αν δηλαδή, ανήκουν σε έναν συγγραφέα ή δύο. Σύμφωνα με την άποψη του Rubenson, η πιο μεγάλη απόδειξη για την ύπαρξη ενός συγγραφέα είναι η κοινή χρήση της έκφρασης ««ο έμφυτος νόμος», διότι είναι – κατά την έκφραση του Rubenson - «παράξενη έκφραση», όμως, κατά την άποψή μας τα αλλά επιχειρήματα του Rubenson για την ενότητα των Επιστολών δεν είναι πειστικά327.
Όμως, κατά την άποψή μας παρατηρούμε μερικές σημειώσεις, που συμφωνούν μεταξύ τους:
1- Η χρήση της τριπλής μορφής στη διαίρεση των θεμάτων στην Α΄ Επιστολή, δηλαδή «τρεις κλήσεις, τρεις κινήσεις», επίσης και στις άλλες Επιστολές διαιρεί την ιστορία της οικονομίας σε τρείς φάσεις «ο Μωυσής, οι Προφήτες, ο Χριστός», εντούτοις, η ομοιότητα εδώ είναι αδύνατη, διότι στην Α΄ Επιστολή δηλώνεται προφανώς η τριπλή διαίρεση: «οι ψυχές …..διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες», «εγώ γνωρίζω ότι υπάρχουν τρεις κινήσεις» όμως στις άλλες Επιστολές διηγείται τις τρείς φάσεις της Ιστορίας της Οικονομίας χωρίς διακριτή διαίρεση.
2- Η έκφραση «ο γραπτός νόμος» αναφέρεται στην Α΄ Επιστολή και στις υπόλοιπες για την περιγραφή της Γραφής, όπως επίσης και η συγκεκριμένη έκφραση «ο έμφυτος νόμος», όπως αναφέρει ο Rubenson.
3- Το Άγιο Πνεύμα ως διδάσκαλος του ανθρώπου φαίνεται ξεκάθαρα από την Α΄ Επιστολή, επίσης και στις υπόλοιπες Επιστολές - «διότι αυτή είναι η διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος…» Α΄28 - «ο νούς διδάσκεται από το Άγιο Πνεύμα, όπως λέγει ο Απόστολος …» Α΄34 - «τότε το Άγιο Πνεύμα διδάσκει το νού…» Α΄ 42 Επίσης και στις άλλες Επιστολές: - «…και εκπαιδεύτηκαν από το Άγιο Πνεύμα…» Β΄7
- «διότι διδάχθηκαν από το Άγιο Πνεύμα» Β΄27
- «…τους έμαθε το Άγιο Πνεύμα να προσκυνούν …» Γ΄31 - «…διδάχτηκαν μέσω του Αγίου Πνεύματος …» Δ΄10
- «…να δεχτούν τη διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος» Z΄ 58r «και την διδαχή του Πνεύματος του Παρακλήτου» Z΄58q
4- Η χρήση της λέξης «πνεύμα» σε πολλές εκφράσεις:
- «το πνεύμα της μετανοίας» Α΄25 - «το πνεύμα της σωτηρίας» Α΄44 Επίσης και στις υπόλοιπες Επιστολές:
- «το πνεύμα της διάκρισης» Γ΄3, ΣΤ΄29, Ζ΄63
- «το πνεύμα της υιοθεσίας» Β΄6,27,31 Δ΄11 (βιβλική έκφραση, Ρωμ. 8,15)
- «το πνεύμα δουλείας» Β΄28 (βιβλική έκφραση, Ρωμ. 8,15)
5- Η επιστροφή στην αρχέγονη κατάσταση πριν την πτώση «και τους φέρνει πίσω στην αρχέγονη κατάσταση πριν την πτώση» Α΄30 «και οικονόμησε να επαναφέρει τη δημιουργία στην αρχέγονή της κατάσταση με τη βούλησή Του» Β΄11 «μας βοηθάει να μετανοήσουμε για να επιστρέψουμε πάλι στην αρχέγονή μας κατάσταση» Ζ΄58p
Βεβαίως, τα κοινά στοιχεία αυτά δεν αποτελούν ισχυρή απόδειξη για την ενότητα των Επιστολών, αλλά μόνο ως παρατηρήσεις μπορούν να σημειωθούν. Δεν μπορούμε να στηριχτούμε στις φιλολογικές μελέτες των κείμενων, διότι χάσαμε τα πρωτότυπα κείμενα, είτε είναι τα κοπτικά είτε τα ελληνικά. H διαφορά μεταξύ τους μπορεί να αιτιολογηθεί εξαιτίας της διαφοράς στην αφορμή της σύνταξης των Επιστολών, στη χρονική μεταξύ τους απόσταση και στην προσωπικότητα των παραληπτών. Δεν υπάρχουν ιστορικά επιχειρήματα, ώστε να αμφιβάλουμε για την ενότητα των Επιστολών, αφού οι μεταφράσεις και η μαρτυρία του Αγίου Ιερωνύμου ενισχύουν την ενότητα των Επτά Επιστολών.
-156-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου