Μετά την αποβίωση του Οικουμενικού Πατριάρχη Ιωακείμ Β΄ (5 Αυγούστου 1878), ο Γερμανός παρέμεινε στο αξίωμα του Μεγάλου Αρχιδιακόνου έως τις 25 Ιανουαρίου του έτους 1879, δηλαδή κατά τη χρονική περίοδο της πρώτης πατριαρχείας του Οικουμενικού Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄ (1878-1884, 1901-1912), του επονομαζόμενου και ως Μεγαλοπρεπή54, οπότε εξελέγη μητροπολίτης της χηρεύουσας και εκτενούς μητρόπολης Φιλίππων, Δράμας, Ζιχνών και Νευροκοπίου55 ως διάδοχος του μακαριστού μητροπολίτη Ιωαννικίου Οικονόμου56, ο οποίος είχε αποβιώσει στις 2 Ιανουαρίου του προαναφερθέντος έτους1879. Για την επάξια εκλογή του Γερμανού στην προαναφερθείσα μητρόπολη, που καταλάμβανε ευρεία γεωγραφική έκταση στην Ανατολική Μακεδονία, χαρακτηριστικές αποτελούν οι ανταποκρίσεις και οι ειδήσεις που δημοσιεύθηκαν στον τύπο της Κωνσταντινούπολης. Πιο συγκεκριμένα, στις 26 Ιανουαρίου 1879, διαβάζουμε στην εφημερίδα Νεολόγος της Κωνσταντινούπολης: «Μητροπολίτης Δράμας ἐξελέγη ὁ τέως μέγας ἀρχιδιάκονος κύριος Γερμανὸς Μιχαηλίδης κληρικὸς ἐπὶ παιδείᾳ καὶ ἀρετῇ διακρινόμενος»58. Την ίδια ημέρα η εφημερίδα Βυζαντίς της Κωνσταντινούπολης δη- μοσίευσε ότι ο Μέγας Αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Θρόνου Γερμανός Μιχαηλίδης θα εκφωνούσε κήρυγμα κατά την Γ΄ Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής στην εκκλησία της Παναγίας στο Σταυροδρόμι της Κωνσταντινούπολης59. Την επόμενη ημέρα η εφημερίδα Νεολόγος της Κωνσταντινούπολης δημοσίευσε ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την τέλεση της χειροτονίας του Γερμανού στο δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης. Επιπλέον, στο ίδιο δημοσίευμα, γινόταν ιδιαίτερη αναφορά στην προγραμματισμένη ημερομηνία, κατά την οποία ο Γερμανός θα λάμβανε τον τρίτο βαθμό της ιερωσύνης. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Σήμερον, ἑορτῇ τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Ἰωάν[ν]ου τοῦ Χρυσοστόμου ὁ μέγας ἀρχιδιάκονος κ. Γερμανὸς ἐχειροτονήθη ἱερεὺς, λειτουργοῦντος τοῦ ἁγίου Φαναριοφερσάλων60. Τὴν δὲ τρίτην, ἑορτὴν τῶν τριῶν ἱεραρχῶν τελουμένης τῆς πατριαρχικῆς λειτουργίας ἐν τῷ πατριαρχικῷ ναῷ γενήσεται ἡ εἰς ἀρχιερέα χειροτονία αὐτοῦ»61. Στις 30 Ιανουαρίου 1879 η εφημερίδα Νεολόγος έγραφε τα εξής ενδι αφέροντα: «Σήμερον, ὡς ἀνηγγείλαμεν, ἐγένετο ἐν τῷ πατριαρχικῷ ναῷ πρὸ τῆς λειτουργίας καὶ ἡ τοῦ νέου μητροπολίτου Δράμας κ. Γερμανοῦ χειροτονία· μεθ’ ὃ ἡ Α. Π.62 συνελειτούργησε μετὰ τῶν λοιπῶν ἀρχιερέων»63. Την ίδια ημέρα έγραφε σε σχετικό δημοσίευμα η εφημερίδα Βυζαντίς της Κωνσταντινούπολης: «Τὸ παρελθὸν Σάββατον, γενομένης συνεδριάσεως τῆς ἱερᾶς Συνόδου ἐν τοῖς Πατριαρχείοις ὑπὸ τὴν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Ἰωακεὶμ… διωρίσθη μητροπολίτης τῆς χηρευούσης ἐπαρχίας Δράμας ὁ Μέγας Ἀρχιδιάκονος τῆς Α. Παναγιότητος κ. Γερμανὸς, τοῦ ὁποίου ἡ χειροτονία γενήσεται σήμερον ἐν τῷ Πατριαρχικῷ ναῷ μετὰ τῆς προσηκούσης ἐκκλησιαστικῆς μεγαλοπρεπείας λειτουργοῦντος τῆς Α. Π. τοῦ Πατριάρχου μετὰ τῶν Σ. Συνοδικῶν ἀρχιερέων. Ὁ νέος οὗτος μητροπολίτης Ἅγιος Δράμας εἶναι εἷς τῶν διακεκριμένων κληρικῶν, πεπροικισμένος διὰ πολλῶν πλεονεκτημάτων καὶ κάτοχος διαφόρων γλωσσῶν, ὥστε πιστεύομεν ὅτι θέλει εὐδοκιμήσει ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ αὐτοῦ»64. Μια ημέρα αργότερα, δηλαδή στις 31 Ιανουαρίου 1879, η εφημερίδα Νεολόγος τόνιζε χαρακτηριστικά για το θέμα της διαδοχής του Γερμανού στη Μεγάλη Αρχιδιακονία του Οικουμενικού Θρόνου: «Εἰς τὴν θέσιν τοῦ μεγάλου ἀρχιδιακόνου, ἀντὶ τοῦ κ. Γερμανοῦ Μιχαηλίδου, προχειρισθέντος εἰς μητροπολίτην Δράμας, διωρίσθη ὁ ἱεροδιάκονος κ. Γεράσιμος Δώρυζας65, τέως ἀρχιγραμματεὺς τῆς ἱερᾶς Συνόδου. Ἡ ἐκλογὴ ἐπιτυχής»66. Ο Γερμανός μετά την επάξια εκλογή του στην ιστορική επαρχία Φιλίππων, Δράμας, Ζιχνών και Νευροκοπίου και ιδιαίτερα από τα τέλη του Ιανουαρίου έως και τα τέλη του Απριλίου του έτους 1879, φαίνεται να παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη, όπως μας πληροφορεί ο Βασίλειος Καλλίφρων67.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Αξιοσημείωτο αποτελεί ότι η συνένωση των εκκλησιαστικών επαρχιών Φιλίππων και Δράμας είχε συντελεστεί το έτος 1619 με Πατριαρχικό και Συνοδικό επί Οικουμενικού Πατριάρχη Τιμοθέου Β΄ (1612-1621). Αργότερα, τον Ιούλιο του έτους 1655, εκδόθηκε Πατριαρχικός και Συνοδικός Τόμος για την ένωση και των γειτονικών εκκλησιαστικών επαρχιών Ζιχνών και Νευροκοπίου εξαιτίας των σοβαρών οικονο- μικών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν. Το έτος 1663 οι δύο γειτονικές μητροπόλεις, δηλαδή η εκκλησιαστική επαρχία Φιλίππων και Δράμας, καθώς και η εκκλησιαστική επαρχία Ζιχνών και Νευροκοπίου, βρισκόταν σε κατάσταση χηρείας και ήταν ακέφαλες εξαιτίας της εκδημίας των δύο μητροπολίτων Λαυρεντίου και Κοσμά αντίστοιχα. Εκείνη τη χρονική περίοδο στον Οικουμενικό Θρόνο βρισκόταν ο Διονύσιος Γ΄ (1662 1665), ο οποίος μαζί με την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποφάσισαν να ενώσουν τις δύο χηρεύουσες μητροπόλεις σε μια ενιαία εκκλησιαστική επαρχία. Για μια συνοπτική ιστορική παρουσίαση του συγκεκριμένου εκκλησιαστικού ζητήματος, βλ. Αναστασίου, Μητρόπολις, 221. Κυράτσος, Ιστορία, 20-26. Πασχαλίδης, Η Δράμα 7.000 χρόνια, 230. Καλομοίρης, Η ιστορική εξέλιξη, 105-106.
-386-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου