Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο θεωρούταν ηγετικό πνευματικό κέντρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ανατολής, πρώτο μεταξύ ίσων της Πενταρχίας των παλαίφατων Πατριαρχείων της Ανατολής, το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατέχει εκ της θέσης του το μοναδικό προνόμιο της εκχώρησης του Αυτοκέφαλου στις Εκκλησίες που υπάγονται στη δικαιοδοσία του. Εκ των παραπάνω κατανοούμε τον πολυδιάστατο χαρακτήρα και την κρίσιμη διαχρονικά σημασία του θεσμού στην ζωή της Οικουμενικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η τήρηση κατά γράμμα και το πνεύμα των Ιερών Κανόνων διατρέχεται και διαβάλλεται από τις εκάστοτε ιστορικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες εντός των οποίων πρέπει να παρθούν οι όποιες αποφάσεις.
Πρόλογος
Στη γη της Παλαιστίνης τον πρώτο μ.Χ. αιώνα, με τη σημερινή χρονολόγηση, λαμβάνει χώρα το κορυφαίο γεγονός της σαρκώσεως του Λόγου, η ενανθρώπιση του Θεού, η επίγεια ζωή και δράση Του. Με την παρουσία Του στον κόσμο και εντός της ιστορίας του Ιησού Χριστού, ο Θεός και δημιουργός της ιστορίας υπεισέρχεται σε αυτόν και γίνεται μέρος του που ανασυντάσσει τη ροή του χρόνου. Αποκαλύπτεται « ὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα»3 στον πτωτικό άνθρωπο η οδός της λύτρωσης και η μία και μόνη αλήθεια. Ο ιδρυτής της χριστιανικής εκκλησίας και κεφαλή αυτής δίδαξε τις πανανθρώπινες αρετές, μίλησε για την αγάπη και τη βοήθεια στο συνάνθρωπο στάθηκε απέναντι στα κακώς κείμενα της εποχής, τα οποία διαχρονικά ταλανίζουν τις ανθρώπινες κοινωνίες μέχρι και σήμερα. Την αδικία, το ψέμα, την εκμετάλλευση, τον υπέρμετρο πλουτισμό, τα πάθη και τις λαγνείες. Το μαρτυρικό του τέλος με την θυσία στο Σταυρό επιβεβαίωσε τη μεγαλοθυμία Του με την ταπείνωση Του. Η υπέρβαση και το καινοφανές των χριστιανικών κοινοτήτων εντοπίζεται και σε ένα χαρακτηριστικό που θα απασχολήσει το παρόν κείμενο, ακριβώς λόγω του αντικειμένου, το οποίο πραγματεύεται: δεν είναι εκκλησία των Ελλήνων, των Ασσυρίων, των Ιουδαίων κ.ο.κ. αλλά η ορθόδοξος καθολική εκκλησία όλων των παροικούντων σε έναν τόπο, μια εκκλησιαστική επαρχία, μικρότερη ή μεγαλύτερη. Το χριστιανικό δόγμα συμπεριέλαβε όλους όσους ήθελαν να συμμετέχουν στην ευχαριστιακή κοινότητα και να γευτούν τον λόγο του Θεού και τη μετοχή τους στο σχέδιο σωτηρίας του κόσμου. Η νέα θρησκεία από τα πρώτα χρόνια της δράσης της έδειξε ξεχωριστό ενδιαφέρον για τους αδικημένους, τους ασθενέστερους κοινωνικά και οικονομικά- ακόμη και για τις γυναίκες που η θέση τους στις κοινωνίες της εποχής ήταν σε κατώτατο επίπεδο. Κατά συνέπεια, ανάλογη ήταν και η αντίδραση του παραδοσιακού ιερατείου και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων, που κάθε άλλο παρά με καλό μάτι έβλεπαν την διάδοση και εξάπλωση του χριστιανισμού.
-11-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου