Η άγνωστη μεγάλη νίκη των Βυζαντινών κατά των Τούρκων στον Μαιανδρο ποταμο 1177μ.Χ.

 

Η  άγνωστη μεγάλη νίκη των Βυζαντινών κατά των Τούρκων στον Μαιανδρο ποταμο 1177μ.Χ.

Το 1176 η Βυζαντινή αυτοκρατορία υπέστη μια από τις καταστροφικότερες ήττα στην ιστορία της στο Μυριοκέφαλο. Οι Σελτζούκοι Τούρκοι συνέχισαν τις καταστροφικές τους επιδρομές στη Μικρά Ασία, 

Το 1177 οι Τούρκοι και οι Τουρκομάνοι  εξαπέλυσαν επιδρομή στην κοιλάδα του Μαιάνδρου στην κεντρική Μικρά Ασία.

Ο αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός διέταξε τον ανεψιό του στρατηγό Ιωάννη Κομνηνό Βατάτζη να σπεύσει και να τους αντιμετωπίσει. Μαζί με τους  Κωνσταντίνο Δούκα και Μιχαήλ Ασπιάτη. 

Οι Τούρκοι στο μεταξύ είχαν λεηλατήσει πολλές βυζαντινές πόλεις και χωριά στην περιοχή φτάνοντας ως τις ακτές του Αιγαίου.

 Μετα  την «νίκη» τους επέστρεφαν στην περιοχή τους μεταφέροντας μαζί τους λαφυρα, σκλάβους, ένα δοχείο με θαλασσινό νερό, ένα με άμμο και ένα κουπί, ως απόδειξη ότι έφτασαν στη θάλασσα.

Φορτωμένοι λάφυρα οι Τούρκοι κινούντο αργά χάνοντας το κύριο τακτικό τους πλεονέκτημα έναντι των Βυζαντινών, την ταχύτητα. 

Οι Τούρκοι, με 24.000 άνδρες, έφτασαν στη γέφυρα επί του ποταμού Μαιάνδρου κοντά στα χωριά Ύελιον και Λειμόχειρ.

Οι Βυζαντινοί τους περίμεναν εκεί καθώς το σημείο αποτελούσε υποχρεωτική διάβαση. Από εκεί περνούσε ο κύριος αυτοκρατορικός δρόμος Ανατολής –Δύσης. 

Σύμφωνα με τον ιστορικό Νικήτα Χωνιάτη ο Βατάτζης είχε τοποθετήσει περιπόλους παντού και μοίρασε τις δυνάμεις του σε δύο τμήματα. 

Το πρώτο το έταξε εκατέρωθεν του δρόμου, κρυμμένο στα χωριά, σε ενέδρα.Το δεύτερο τμήμα το έταξε ανατολικά του περάσματος του ποταμού. 

Οι Βυζαντινοί άφησαν τον μισό τουρκικό στρατό να περάσει και κατόπιν επιτέθηκαν. Η τουρκική στρατιά κομμένη στα δύο δεν μπορούσε να αντιδράσει. 

Τα βυζαντινά ελαφρά τμήματα άρχισαν να βάλλουν με τόξα, ακόντια και σφενδόνες κατά των Τούρκων σκοτώνοντας εκατοντάδες.

Ο τουρκος αρχηγος Ατάπακος συγκέντρωσε γύρω τους καλύτερα οπλισμένους Τούρκους και επιτέθηκε κατά των Βυζαντινών, την ώρα που οι περισσότεροι άνδρες του σφαγιάζονταν ή πνίγονταν. 

Η τουρκική επίθεση απέτυχε , ο Ατάπακος προσπάθησε να σωθεί περνώντας κολυμπώντας τον ποταμό, όταν έφτασε απέναντι δεν βρήκε Τούρκους άλλα έναν Βυζαντινό στρατιώτη ο οποίος τον σκότωσε.

Μετά τον θάνατο του αρχηγού τους η αντίσταση των Τούρκων κατέρρευσε , όσοι μπορούσαν τράπηκαν σε φυγή. Πάρα πολλοί πνίγηκαν κατά την άτακτη φυγή. 

Η τουρκική στρατιά διαλύθηκε με τους Βυζαντινούς να εκδικούνται για την καταστροφή στο Μυριοκέφαλο 1176μΧ. Στην μάχη  ο Μιχαήλ Ασπιάτης  πνίγηκε όταν το τραυματισμένο άλογό του τον έριξε στο ποτάμι.

Δυστυχώς η νίκη που θα μπορούσε να ανατρέψει τα αποτελέσματα του Μυριοκέφαλου δεν έτυχε της ανάλογης εκμετάλλευσης. 

Εκτός από μια τιμωρητική εκστρατεία κατά των Τουρκομάνων δεν έγινε κάτι άλλο. 

Άλλωστε λίγο αργότερα ο αυτοκράτορας Μανουήλ πέθανε και η αντίσταση στη Μικρά Ασία κατέρρευσε και λόγω της εξέγερσης του εξαδέλφου του Ανδρόνικου Κομνηνού.