Η Αγία Ελισάβετ η Θαυματουργή καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη και επιλέχθηκε για την υπηρεσία του Θεού κατά τη γέννηση. Αποκαλύφθηκε στη μητέρα της ότι το κορίτσι θα γινόταν εκλεκτό σκεύος του Κυρίου (Πράξεις 9:15).
Οι γονείς έστειλαν την κόρη τους σε μοναστήρι ως παιδί. Μεγάλωσε μέσα σε κλίμα νηστείας και συνεχούς προσευχής και έλαβε το χάρισμα να θεραπεύει σωματικές και πνευματικές αναπηρίες.
Οι αδελφές την επέλεξαν για ηγουμένη της Μονής των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού. Φορούσε ένα τραχυ μαλλινο χιτωνα όλο το χρόνο. Το σώμα της ήταν παγωμένο το χειμώνα, αλλά το πνεύμα της φλεγόταν από διακαή αγάπη για τον Θεό.
Η ασκηση της αγιας ήταν πολύ αυστηρή. Για πολλά χρόνια έτρωγε μόνο χόρτο και λαχανικά, αλλά δεν έτρωγε ψωμί, κρασί ή λάδι. Πολλές φορές η Αγία Ελισάβετ δεν έφαγε απολύτως τίποτα κατά τις σαράντα ημέρες της Μεγάλης Νηστείας. Μιμούμενη με ταπεινοφροσύνη τον Τελώνη, επί τρία χρόνια δεν σήκωσε τα μάτια της στους ουρανούς, αλλά κοίταζε συνεχώς τον Θεό με τα πνευματικά της μάτια. Στις μεσάνυχτες προσευχές η αγία έλαμπε με ουράνιο φως.
Η Αγία Ελισάβετ έκανε πολλά θαύματα: ένα μοχθηρό φίδι σκοτώθηκε με την προσευχή της, θεράπευσε μια γυναίκα με αίμα που ήταν άρρωστη για πολλά χρόνια και έδιωξε ακάθαρτα πνεύματα από τους ανθρώπους. Στον τάφο της πολλοί θεραπεύτηκαν από διάφορες ασθένειες και οι τυφλοί έλαβαν την όρασή τους. Πολλοί θεραπεύτηκαν με λίγο χώμα από τον τάφο της.
Κάποτε, όταν τελούνταν η Θεία Λειτουργία, μετά τον Χερουβικό Ύμνο, είδε ένα απερίγραπτο λαμπερό φως να τυλίγει τον ιερέα που στεκόταν μπροστά στην Αγία Τράπεζα, και το Πανάγιο Πνεύμα κατέβηκε στο Θυσιαστήριο. Ήταν γεμάτη έκπληξη και κατάπληξη. Δεν το είπε σε κανέναν, μέχρι που πλησίασε η ημέρα της αναχώρησής της από αυτή τη ζωή. Καθώς πλησίαζε η ώρα της, είχε μεγάλη επιθυμία να ξαναδεί την πατρίδα της. Πήγε λοιπόν στην Ηράκλεια και προσκύνησε στους ιερούς ναούς των Αγίων. Και εκεί, στην εκκλησία της Θεοτόκου, είχε όραμα την Παναγία, η οποία την υποδέχτηκε. Αναγνώρισε το πρόσωπο της Θεοτόκου από μια εικόνα που είδε όταν έφτασε στην εκκλησία του Αγίου Μάρτυρος Ρωμανού. Η φωνή της Παναγίας της είπε να επιστρέψει στο Μοναστήρι της, γιατί πλησίαζε η ώρα της κοίμησής της. Όταν λοιπόν η Αγία Ελισάβετ επέστρεψε, πήγε στον Κύριο με ειρήνη. Τα άγια λείψανά της ενταφιάστηκαν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και παρέμειναν ακέραια και άφθαρτα.
Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς έζησε η Αγία Ελισάβετ, αλλά μάλλον ήταν μεταξύ του έκτου και του ένατου αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου